By Bitcoin Περιοδικό - 2 χρόνια πριν - Χρόνος ανάγνωσης: 5 λεπτά
Το Fiat Money ως διαλεκτικός μονόλιθος, Bitcoin Ως καλοπροαίρετη λύση
Bitcoin as a pushback against the status quo can only truly be adopted when the way in which we view our world escapes that of fiat framing.
“...[Georg Wilhelm Friedrich] Hegel’s dialectic process exhibits a triadic movement. Usually this triadic structure of the dialectic process is described as a movement from thesis to antithesis and finally to a synthesis, after which the synthesis becomes a new thesis and this process continues until it ends in the Absolute Idea…” — Charles T. McGruder, Ph.D.
Τα χρήματα της Fiat είναι μονολιθικά. Δεδομένου ότι είναι κεντρικά ενορχηστρωμένη και χειραγωγημένη, υπάρχει πάντα ως προέκταση της βούλησης όσων βρίσκονται στην εξουσία. Δεν έχει σημασία που είναι υπεύθυνοι για την επικύρωση των εργαλείων στο δικό τους πλαίσιο, φέρνοντας τις ανάγκες και τις προκλήσεις τους βρίσκεται στην εξουσία. Δεν έχει σημασία ποιες ιδεολογίες ακολουθούν αυτοί που βρίσκονται στην εξουσία, με ποιες κυβερνητικές δομές ταυτίζονται, κλπ. Το χρήμα – η προσφορά του, η διάδοσή του, η εξουσία του – απαντά σε αυτούς και μόνο σε αυτούς. Επομένως, το fiat money είναι μονολιθικό, όπως και οι δυνάμεις που τραβούν τους μοχλούς του νομισματικού ελέγχου είναι μονόλιθοι.
Γενικά, στο όραμα του Χέγκελ για μια διαλεκτική τριάδα, δύο πλευρές συγκρούονται, έρχονται σε σύγκρουση. το κατεστημένο (θέση) και εκείνοι που πιέζουν το κατεστημένο (αντίθεση). Αυτή είναι μια φαινομενικά παλιά δυναμική. Το βλέπουμε να παίζει σε όλες τις χώρες και σε σχέση με μια μυριάδα κοινωνικών κινημάτων. Ως μόνο ένα παράδειγμα της προαναφερθείσας υπόθεσης, στην Αμερική της δεκαετίας του 1960 προέκυψε μια πρόκληση για τον κυρίαρχο κοινωνικό κανόνα που σήμερα θυμόμαστε με αγάπη ως γενιά του Γούντστοκ ή των χίπηδων.
Αυτή η απώθηση (αντίθεση) επικεντρώθηκε σε ανησυχίες για παραδειγματικά συγκεκριμένα πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα (ο πόλεμος του Βιετνάμ, το κίνημα για τα πολιτικά δικαιώματα, το κίνημα για τα δικαιώματα των γυναικών, κ.λπ.). αλλά κατά πάσα πιθανότητα δεν είχε εκείνοι ζητήματα που υπήρχαν στο προσκήνιο της αμερικανικής πολιτικής και κοινωνικής οικονομίας, άλλες ανησυχίες θα είχαν εντοπιστεί και θα είχαν χρησιμεύσει ως τροφή για την απόρριψη του status quo (διατριβή). Αυτή η ένταση δεν είναι απλώς γενεαλογική φύση, αν και συχνά υπάρχει, στον πυρήνα της, μια γενεαλογική ποιότητα στην απόρριψη συγκεκριμένων κανόνων και αξιών.
Στην επιφάνεια όλα αυτά φαίνονται αρκετά αβλαβή. Οι νέοι αμφισβητούν τις αξίες και τα συστήματα πεποιθήσεων των παλαιότερων γενεών, με την εγγενή ένταση να παίζει κεντρικό ρόλο στην εξέλιξη νέων και φαινομενικά πιο «προοδευτικών» (μη ιδεολογικά) κοινωνικών κανόνων και πλαισίων αναφοράς.
Και έτσι οι δύο πλευρές έχουν τα κεφάλια, και με τον καιρό, και με έναν ορισμένο αγώνα, αναδύεται μια νέα θέση (σύνθεση). και αυτός ο νέος τρόπος να κάνουμε τα πράγματα με τη σειρά μας γίνεται αντικείμενο ακόμη και νέων προκλήσεων και απορρίψεων, και γύρω και γύρω πηγαίνουμε.
Αυτό μπορεί να φαίνεται σαν κάτι κανονικό για τη γενιά: το νέο αντικαθιστά το παλιό και ούτω καθεξής. Δυστυχώς και μάλιστα καταστροφικά, τα πλασματικά χρήματα διαστρέφουν και δηλητηριάζουν αυτή την φαινομενικά φυσική διαδικασία. Πράγματι, το fiat money απαγορεύει την εξέλιξη και την εμφάνιση του απόλυτη ιδέα, μιας νέας πραγματικότητας. Η κοινωνία παραμένει κολλημένη σε έναν ατελείωτο βρόχο εκμετάλλευσης και αρπαγής εξουσίας. Οι χίπις γίνονται οι χρηματιστές, επ' άπειρον.
Bitcoin is η απόλυτη ιδέα.
Όταν γεννιέται μια νέα διατριβή – όταν με την πάροδο του χρόνου εκείνοι που αγωνίζονται ενάντια στις κυρίαρχες δυνάμεις και κανόνες καταλήγουν να υποκαθιστούν το status quo και να δημιουργήσουν ένα νέο πνευματικό και υπαρξιακό πλαίσιο αναφοράς – αυτοί που άνοιξαν τα ίχνη με αυτόν τον αναδυόμενο τρόπο ύπαρξης ήταν πάντα παρασυρμένος και μεθυσμένος από τη δύναμη του χρήματος. Απλα οπως Isildur δεν μπόρεσαν να τερματίσουν τη βασιλεία του Σάουρον κάνοντας τη φαινομενικά απλή πράξη του να πετάξουν το δαχτυλίδι της δύναμης στις φωτιές του Mount Doom (και έτσι να σπάσει ο διαλεκτικός κύκλος), το ίδιο κάνουν και αυτοί που ανέλαβαν την εξουσία μέσα στο φαινομενικά επαναστατικό και αναδυόμενο παράδειγμα παρασύρθηκε από τη δύναμη του νομισματικού ελέγχου. Με άλλα λόγια και για άλλη μια φορά οι χίπις γίνονται οι τραπεζίτες της Wall Street.
This is not natural, despite our efforts to explain and rationalize it as such. We have created all manner of social constructs to explain away the emerging structure’s remnant addiction to fiat money and power: “...It's fine to be liberal and idealistic when you’re young, but once you’re older and have responsibilities and children and whatnot, being liberal is just immaturity…” and so forth.
“...In Hegel’s system the concept of the absolute idea expresses the ultimate synthesis, the fundamental principle of reality…” — B.S. Rabbot
Bitcoin decouples the dialectic from the monetary realm. In a hyperbitcoinized world, money is no longer an expression of power. The thesis is challenged by the antithesis based upon classical liberal values, but the emerging thesis is not in time co-opted by the siren of fiat. The values persist! Indeed, the first generation to live in a fully Bitcoinized world will also be the first generation to have no frame of reference vis-a-vis the weaponization and steroidization of money.
Here’s where things get dicey. Those of us who are around now for the birth of Bitcoin view satoshis, despite our best efforts to not do so, through the filter of dollar denomination. We are psychically tainted. We are the sons and daughters of a fiat-informed reality, and breaking free from such identification is perhaps not possible. Our επιλογή to push back against the current thesis (fiat money) may over time lead to a hyperbitcoinized world, but our reality, our frame of reference, will still be of a world in which dollars (euros, renminbi, etc.) reigned supreme. In other words, our ability (actually, not MY ability … I’m a Boomer … I’ll be dead and gone long before this nexus moment arrives) to completely disentangle ourselves from the age-old thesis of fiat may be very hard to attain.
Αν όμως ως είδος καταφέρουμε κάπως να τελειώσουμε ΟΧΙ μονο fiat money ως θεσμός, αλλά εξίσου σημαντικό είναι το fiat money όπως ένα μνήμη, and if we are somehow able to become the Bitcoin world so many hope for, we will have reached the ultimate synthesis; we will have reached the ultimate truth, reality itself. For Bitcoin – that extraordinary protocol, that beautiful and perfectly immutable, uncensorable, borderless, permissionless unit of account and exchange – is reality and truth incarnate.
In a truly Bitcoinized world, money can no longer be leveraged as a source of power, because the network is weakened by those seeking to exploit it for riches and strengthened by those seeking mutuality and self-sovereign communitarianism. And in time, as this norm becomes ingrained in the psyches of people and communities the world over, those seeking power and gain will be viewed as a puzzling anachronism, zombies of a bygone age that no longer holds any meaning in the collective memory of the species.
This is why I believe that it will take generations, centuries, for Bitcoin to be fully realized. Not until the dialectic triad is broken with regard to fiat money will Bitcoin become the absolute idea, that internalized reality, that will save humanity from its own worst self.
Αυτή είναι μια guest post από τον Dan Weintraub. Οι απόψεις που εκφράζονται είναι εξ ολοκλήρου δικές τους και δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα αυτές της BTC Inc ή Bitcoin περιοδικό.
Πρωτότυπη πηγή: Bitcoin περιοδικό