Bank Term Funding Program: een inleiding op de glanzende nieuwe tool van de Fed

By Bitcoin Tijdschrift - 1 jaar geleden - Leestijd: 5 minuten

Bank Term Funding Program: een inleiding op de glanzende nieuwe tool van de Fed

Het debat over de vraag of dit beleid al dan niet een vorm van kwantitatieve verruiming is, slaat de plank mis: liquiditeit is de naam van het spel voor de wereldwijde financiële markten.

Onderstaand artikel is een uittreksel uit een recente editie van Bitcoin Tijdschrift PRO, Bitcoin De premiummarkten-nieuwsbrief van het tijdschrift. Om als een van de eersten deze inzichten en andere on-chain te ontvangen bitcoin marktanalyse rechtstreeks in uw inbox, Abonneer nu.

QE of geen QE?

Het Bank Term Funding Program (BTFP) is een faciliteit die door de Federal Reserve is geïntroduceerd om banken een stabiele financieringsbron te bieden in tijden van economische stress. Het BTFP stelt banken in staat geld te lenen van de Fed tegen een vooraf bepaalde rente met als doel ervoor te zorgen dat banken geld kunnen blijven lenen aan huishoudens en bedrijven. Het BTFP stelt met name gekwalificeerde geldschieters in staat om staatsobligaties en door hypotheken gedekte waardepapieren a pari aan de Fed te verpanden, waardoor banken ondanks de historische stijging van de rentetarieven in de afgelopen 18 maanden kunnen voorkomen dat ze huidige niet-gerealiseerde verliezen op hun obligatieportefeuilles realiseren. Uiteindelijk helpt dit de economische groei te ondersteunen en tegelijkertijd banken te beschermen.

De oorzaak van de enorme hoeveelheid ongerealiseerde verliezen in de banksector, met name voor regionale banken, is te wijten aan de historische piek in deposito's als gevolg van de door COVID veroorzaakte stimulans, net zoals de obligatierendementen historisch laag waren.

Hieronder ziet u de jaar-op-jaar verandering in kleine, in het binnenland gecharterde commerciële banken (blauw) en het rendement op 10-jaars US Treasury (rood).

TLDR: Historische relatieve piek in deposito's met korte rentetarieven van 0% en lange rentetarieven in de buurt van hun laagste generatieniveau. 

Banken zagen een piek in deposito's met een korte rente van 0% en een lange rente in de buurt van hun laagste generatieniveau. De stijging van de rente op staatsobligaties leidde tot enorme ongerealiseerde verliezen voor banken die obligaties aanhielden. Bron: Bloomberg

De reden dat deze niet-gerealiseerde verliezen op de effectenportefeuilles van de bank niet eerder uitgebreid zijn besproken, is te wijten aan de ondoorzichtige boekhoudpraktijken in de sector die het mogelijk maken dat ongerealiseerde verliezen in wezen worden verborgen, tenzij de banken contant geld moesten ophalen.

Het BTFP stelt banken in staat om deze activa tot het einde van de looptijd aan te houden (althans tijdelijk), en stelt deze instellingen in staat om te lenen van de Federal Reserve met behulp van hun huidige onder water staande obligaties als onderpand.

De gevolgen van deze faciliteit - plus de recente piek in het lenen bij de Fed's kortingsperiode - hebben geleid tot een fel bediscussieerd onderwerp in financiële kringen: is de laatste Fed-interventie een andere vorm van kwantitatieve versoepeling?

In de eenvoudigste bewoordingen is kwantitatieve verruiming (QE) een asset swap, waarbij de centrale bank een effect koopt van het banksysteem en in ruil daarvoor krijgt de bank nieuwe bankreserves op hun balans. Het beoogde effect is om nieuwe liquiditeit in het financiële systeem te injecteren en tegelijkertijd de activaprijzen te ondersteunen door de opbrengsten te verlagen. Kort gezegd is QE een instrument voor monetair beleid waarbij een centrale bank tegen elke prijs een vast aantal obligaties koopt.

Hoewel de Fed heeft geprobeerd duidelijk te maken dat dit nieuwe beleid geen balansuitbreiding in de traditionele zin is, zijn veel marktdeelnemers de gegrondheid van een dergelijke bewering gaan betwijfelen.

Als we simpelweg kijken naar de reactie van verschillende activaklassen sinds de introductie van deze liquiditeitsvoorziening en de nieuwe kredietfaciliteit van de centrale bank, krijgen we een vrij interessant beeld: staatsobligaties en aandelen hebben een bod gekregen, de dollar is verzwakt en bitcoin is gestegen. 

Schatkistobligaties en aandelen kregen een bod terwijl de dollar verzwakte. Bitcoin steeg enorm met de liquiditeit die vanuit het BTFP aan het systeem werd toegevoegd.

Oppervlakkig gezien is de faciliteit puur bedoeld om “liquiditeit te verschaffen” aan financiële instellingen met krappe balansen (lees: mark-to-market insolventie), maar als we het effect van BTFP vanuit de eerste beginselen nauwkeurig bekijken, is het duidelijk dat de faciliteit verschaft liquiditeit aan instellingen die balansbeperkingen ervaren, terwijl tegelijkertijd wordt voorkomen dat deze instellingen langlopende staatsobligaties op de open markt liquideren in een uitverkoop.

Academici en economen kunnen debatteren over de nuances en fijne kneepjes van het beleid van de Fed totdat ze blauw in het gezicht zijn, maar de reactiefunctie van de markt is meer dan duidelijk: balansnummer omhoog = risicovolle activa kopen.

Vergis je niet, het hele spel gaat nu over liquiditeit op de wereldwijde financiële markten. Vroeger was het niet zo, maar de vrijgevigheid van de centrale bank heeft een gedrocht gecreëerd dat niets anders kent dan fiscale en monetaire steun in tijden van zelfs de geringste nood. Hoewel de korte tot middellange termijn onzeker lijkt, moeten marktdeelnemers en toeschouwers aan de zijlijn goed weten hoe dit allemaal afloopt.

Eeuwige monetaire expansie is een absolute zekerheid. De ingewikkelde dans die politici en centrale bankiers in de tussentijd spelen, is een poging om het te laten lijken alsof ze het schip drijvend kunnen houden, maar in werkelijkheid is het wereldwijde fiatgeldsysteem als een onomkeerbaar beschadigd schip dat al op een ijsberg is gebotst.

Laten we niet vergeten dat er als soeverein geen uitweg is uit 120% schuld/bbp zonder een enorme onvoorziene en onwaarschijnlijke productiviteitsexplosie, of een aanhoudende periode van inflatie boven het niveau van de rentetarieven - wat de economie zou doen crashen. Gezien het feit dat dit laatste in reële termen buitengewoon onwaarschijnlijk is, lijkt financiële repressie, dwz inflatie boven het niveau van de rentetarieven, de weg voorwaarts te zijn.

De CPI blijft hoog oplopen, terwijl de schuldquote ongelooflijk hoog is.

Final Note

Voor de leek is het niet erg nodig om verstrikt te raken in de schema's van het debat of het recente Fed-beleid kwantitatieve versoepeling is of niet. In plaats daarvan is de vraag die gesteld moet worden: wat zou er met het financiële systeem zijn gebeurd als de Federal Reserve de afgelopen maand niet voor $ 360 miljard aan liquiditeit uit het niets had getoverd? Wijdverbreide bankruns? Omvallende financiële instellingen? Stijgende obligatierendementen waardoor de wereldmarkten in een neerwaartse spiraal terechtkomen? Ze waren allemaal mogelijk en zelfs waarschijnlijk en dit benadrukt de toenemende kwetsbaarheid van het systeem.

Bitcoin biedt een technische oplossing om op vreedzame wijze af te zien van de politiek corrupte constructie die in de volksmond bekend staat als fiatgeld. De volatiliteit zal aanhouden, wisselkoersschommelingen moeten worden verwacht, maar het eindspel is zo duidelijk als altijd.

Dat concludeert het fragment uit een recente editie van Bitcoin Tijdschrift PRO. Abonneer nu om PRO-artikelen direct in je inbox te ontvangen.

Relevante eerdere artikelen:

Nog een Fed-interventie: geldschieter in laatste instantieOverlevingsgids bankencrisisPRO-marktsleutels van de week: markt zegt dat de verkrapping voorbij isGrootste bankfaillissement sinds 2008 leidt tot angst in de hele marktEen verhaal over staartrisico's: het Fiat Prisoner's DilemmaThe Everything Bubble: markten op een kruispuntGeen doorsnee recessie: de grootste financiële bubbel in de geschiedenis afwikkelenHoe groot is de alles-bubbel?

Originele bron: Bitcoin Magazine