By Bitcoin Tijdschrift - 2 jaar geleden - Leestijd: 5 minuut
Bitcoin's speltheorie is niet eenduidig
Het vaak aangehaalde idee wordt verkeerd begrepen in de context van hoe de wereld ermee omgaat Bitcoin als geheel.
speltheorie is de wetenschap die zich bezighoudt met het systematiseren van strategische conflicten en samenwerking tussen rationele actoren. Het werd halverwege de jaren veertig geformaliseerd door de geniale polymath John Von Neumann, en vervolgens zou het zijn weg hebben gevonden naar allerlei vormen van wetenschap, ook al zijn de enige mensen die erover praten durfkapitalisten zoals Balaji Srinivasan die het in woordsalades gebruiken om eenvoudige dingen heel complex laten klinken.
Toen de speltheorie een beetje bekendheid kreeg in de popcultuur met de vertolking van John Forbes Nash Jr. in het biografische drama 'A Beautiful Mind' uit 2001, werd het op de een of andere manier een van die dingen waarvan mensen dachten dat ze gebruikt konden worden als een levenshack zonder het ooit echt te begrijpen. het, zoals noötropica en magnetische armbanden. Nee, serieus, wat zijn noötropica?
Om eerlijk te zijn, veel dingen kunnen worden gewaardeerd door alleen maar hun Wikipedia-artikelen te lezen, maar dat kan een expert op het gebied van internationale zaken, noch een verzamelingstheoreticus, zeggen. Niet alles is een perfect voorbeeld van het gevangenendilemma, of een tragedie van de commons, of een spelletje kip. Nogmaals, tenzij je in Silicon Valley bent en zulke lelijke kleding draagt tennisschoenen van duizend dollar ze dragen allemaal.
Een spel heeft minimaal het volgende nodig:
1. Rationele actoren: spelers die specifieke doelen hebben en handelen om deze te bereiken
2. Een reeks eindige en goed gedefinieerde acties die spelers kunnen uitvoeren
3. Een reeks eindige en goed gedefinieerde mogelijke tegenzetten tegen de acties van elke andere speler
Games worden uitdagend en/of complex gemaakt door:
1. Met zekerheid de doelen van een speler bepalen
2. Het herhalen van de mogelijke “zetten” van een speler gegeven de zet van een tegenstander, vooral als het een continu spel is zonder duidelijk gedefinieerde eindsituatie. Dit kan heel snel verzanden in waarschijnlijkheid en Bayesiaanse theorie.
3. Bepalen hoeveel informatie elke speler op een bepaald moment heeft
Dit is de reden waarom speltheoretische simulaties voor zelfs redelijk complexe systemen vaak computergebaseerd zijn.
Enter Bitcoin. Dat wil zeggen: betreed de ruimte waar Bitcoin, Bitcoiners, en anderen wonen ernaast. Speltheorie is een frequente weerlegging/reden, gehanteerd met een hoog niveau van vertrouwen, voor een acteur die dit of dat doet, of voor hyperbitcoinisering een onvermijdelijkheid is. Dit komt vermoedelijk omdat Bitcoin heeft regels die uiterst gedefinieerd zijn, zeer moeilijk te veranderen zijn en die over het algemeen samenwerking aanmoedigen. Maar zo eenvoudig is het niet.
We hebben eigenlijk (minstens) drie subspellen gaande, waarin de acties en uitkomsten in de ene mogelijk de acties en uitkomsten in een andere kunnen beïnvloeden:
1. Binnen handelen Bitcoin. Dit lijkt het meest op een symmetrisch coöperatief spel, waarbij overeenkomsten worden afgedwongen door een derde partij, wat in dit geval het protocol zelf is, en de identiteit van de actoren minder belangrijk is – wederom vanwege het protocol.
2. Aannemen Bitcoin. Het besluit om op nummer 1 te stappen.
3. Interactie met Bitcoin daarbuiten.
Laten we dieper graven.
De speltheorie van binnen handelen Bitcoin is ongetwijfeld de meest concrete hiervan. Het wordt bepaald door de code, die uiterst moeilijk te wijzigen is en uiterst kostbaar om te manipuleren. Deze hoge kosten, vertaald als weerstand tegen censuur en veiligheid, vormen een groot deel van de waarde die mensen vinden Bitcoin. De voorspelbaarheid van bepaalde acties van bepaalde actoren is zeer bekend. Naarmate het netwerk robuuster wordt en mijnbouw meer gedecentraliseerd wordt, is dit bijna niet eens meer een gespreksonderwerp. Bitcoin zal binnenkort dichter worden dan iridium, en het zal grotendeels onhaalbaar zijn om er enige invloed op te vinden.
Het spel van adopteren bitcoin, hoewel ik de term hier weliswaar iets losser gebruik, begint het interessant te worden. De machtsstructuren die bestaan binnen de nationale regeringen en het oude financiële systeem zijn grotendeels in stand gehouden als gevolg van immorele acties, zoals roofzuchtige leningen, twijfelachtige oorlogen, de oliedollar, vriendjespolitiek en de draaideur daartussen. Maximale persoonlijke vrijheid en het huidige sociaal-economische en politieke klimaat sluiten elkaar uit. Nogmaals, dit is geen mening. HyperbitcoinDit betekent op zijn minst een ernstige verzwakking van dit klimaat.
Adoptie van Bitcoin in welke hoedanigheid dan ook is niet onmiddellijk in het beste belang van de meeste landen. Niet sinds George Washington zo'n machtige leider of entiteit heeft die gemakkelijk de macht heeft opgegeven. Niemand mag van een groot land verwachten dat het rustig aan de gang gaat. HyperbitcoinDe ontwikkeling zal niet vanaf de heuvel van het geluk naar ons toerollen. We moeten zelf naar boven klimmen en het claimen. En het zal een lange en steile tocht zijn. Geen enkel land zal uit een spel stappen waarin zij de regels hebben gemaakt – en deze altijd in hun voordeel kunnen aanpassen – en een nieuw spel aangaan met stalen muren die worden bewaakt door degenen die vroeger hun onderdanen waren. Ze moeten naar binnen worden geduwd.
Kritische massa is, althans gedeeltelijk, een van de problemen. Dit is de reden waarom El Salvador actieszijn zo'n keerpunt. Veel mensen correct getheoretiseerd dat het een kleiner land zou zijn, onder enige economische controle van een groter land, om over te nemen Bitcoin. Met veel toewijding en goede trouw zullen ze hopelijk floreren, en zullen hun buren worden aangemoedigd hetzelfde te doen. En grote landen weten dat er kracht schuilt in aantallen. Het kan niet genoeg benadrukt worden dat dit de manier van doen in de moderne wereld verstoort, en dat andere actoren zullen proberen dit te dwarsbomen.
Je kunt redelijkerwijs niet verwachten dat een oneerlijke en kwaadwillende speler plotseling meewerkt.
Omgaan met Bitcoin terwijl daarbuiten, naar de bescheiden mening van deze schrijver, het meest problematische van deze drie spellen is. De eerste twee wedstrijden hebben nu een behoorlijk momentum achter de rug. De censuur of extreme regulering van Bitcoin lijkt de goedkoopste manier om er weerstand aan te bieden. Welke vorm dat zou aannemen is niet bepaald duidelijk, maar de opties zijn beperkt. U kunt eigendom, aankoop, handel (dat wil zeggen transacties verzenden/routeren) of mijnbouw (proberen) te beperken. Dat zijn 'slechts' vier wegen, maar ze zijn elk zo breed als de portemonnee van de FBI diep is.
Bitcoin, zoals de Grondwet of de Bill of Rights, is niet zelfhandhavend. Het vereist bescherming. En het enige wat je hoeft te doen is maken Bitcoin meer antifragiel. Fungibiliteit en weerstand tegen censuur zullen het team tot hyper brengenbitcoinisatie.
Dit alles wil zeggen dat de weg nog niet eens geasfalteerd is, en we moeten niet snel aannemen dat het gemakkelijk zal zijn. Maar we weten tenminste waar we naartoe gaan.
Dit is een gastpost van Nameless. Geuite meningen zijn geheel van henzelf en komen niet noodzakelijk overeen met die van BTC Inc. of Bitcoin Magazine.
Originele bron: Bitcoin Magazine