Hoe gedecentraliseerde identifiers en Bitcoin Repareer het web

By Bitcoin Tijdschrift - 2 jaar geleden - Leestijd: 18 minuut
Wo 13 okt 2021 7:55

Hoe gedecentraliseerde identifiers en Bitcoin Repareer het web

Decentralized Identifiers (DID's) gebouwd op het onveranderlijke grootboek van Bitcoin kunnen gebruikers in staat stellen hun eigen persoonlijke gegevens op internet te beveiligen.

Op 4 oktober 2021 zal Facebook, samen met WhatsApp en Instagram, verdwenen van internet.

Hun DNS-namen werden niet meer opgelost en hun infrastructuur-IP's waren offline. Ze waren volledig afgesloten van het internet. Tegelijkertijd werd gemeld dat Van 1.5 miljard mensen zouden hun persoonlijke gegevens zijn gestolen van Facebook en te koop aangeboden. Tot overmaat van ramp tastte iedereen die op Facebook vertrouwde om in te loggen op diensten van derden ook in het ongewisse. De inlogknoppen die we op zoveel webpagina's zien, zijn een symptoom van het probleem.

En alsof dat nog niet genoeg was, de dag ervoor, klokkenluider Frances Haugen onthuld op "60 Minutes" dat Facebook al lang een cultuur in stand heeft gehouden die "ervoor koos om te optimaliseren voor zijn eigen belangen" boven wat goed was voor het publiek.

Maar het hoeft niet zo te zijn. In de afgelopen weken hebben belangrijke leden van het World Wide Web Consortium (W3C), geleid door Mozilla, hebben de pogingen om een ​​webstandaard goed te keuren die miljarden mensen in staat zou stellen om privé en veilig hun eigen gegevens en identiteiten te beheren, gedwarsboomd. Het voorstel - nu jaren in de maak en slechts enkele maanden van de finish - staat bekend als Decentralized Identifiers (DID's). Deze W3C-leden beschermen, in een buitengewoon opportunistische zet, hun eigen inkomstenstromen, voor zichzelf en voor hun politieke ideologieën, ten koste van miljarden mensen die baat zouden hebben bij zo'n webstandaard. Het lijkt erop dat Facebook niet de enige is die een cultuur bevordert waarin interne zakelijke belangen boven het algemeen belang worden gesteld.

Zonder identiteitsbewijs kan een persoon geen toegang krijgen tot bankdiensten, geen werk krijgen of stemrecht krijgen. Volgens de Wereldbank, 1.1 miljard mensen kunnen hun identiteit niet formeel bewijzen. De meerderheid woont in Afrika en Azië en meer dan een derde zijn niet-geregistreerde kinderen. De Verenigde Naties identificeert "bewaring van identiteit" als een grondrecht van een kind (Artikel 8 van het VN-Verdrag inzake de rechten van het kind). In Europa ontbreken in de General Data Protection Regulation (GDPR)-standaard bepalingen voor gebruikersauthenticatie. Identiteitsdieven kunnen misbruik maken van dit toezicht om gegevens te stelen van datapools, wat leidde tot de opkomst van identiteitsdiefstal en online fraude. DID's kunnen al deze problemen oplossen.

Bedrijven die onze persoonlijke gegevens in hun gecentraliseerde systemen bezitten, hebben bewezen hopeloos ontoereikende beheerders van die gegevens te zijn. De wereld heeft een enorme toename gezien van identiteitsdiefstal en de groei van surveillancekapitalisme - een hele schaduwindustrie die onze gegevens analyseert, verkoopt en te gelde maakt. in 2018, 2.8 miljard consumentenrecords werden blootgesteld door datalekken, resulterend in een geschatte kostprijs van meer dan $ 654 miljard. de 2017 Equifax-datalek heeft de persoonlijke gegevens van meer dan 147 miljoen mensen blootgelegd, wat 56% van de Amerikanen treft. Onlangs werd onthuld dat Syniverse, een bedrijf dat miljarden sms-berichten doorstuurt voor de grootste mobiele providers, stilletjes heeft bekendgemaakt dat hackers zaten vijf jaar in zijn systemen.

Wij zouden degenen moeten zijn die onze ID's bezitten, geen bedrijven. Omdat apps en bedrijven onze zijn geworden de facto identiteitsbeheerders hebben gebruikers geen controle over hun eigen identiteit. Tussen de maatschappelijke en financiële implicaties Het is een morele verplichting om de DID-webstandaard te implementeren en gebruikers in staat te stellen hun eigen identiteit te beveiligen. Als het zelfbewaringsethos "niet uw sleutels, niet uw munten" is, is het ethos voor DID's: "Niet uw DID's, niet uw identiteit."

Wat zijn DID's?

Maar hoe bereiken DID's dit en wat heeft dit te maken met? Bitcoin? Eerst moeten we leren hoe DIS werken. DID's zijn cryptografisch beveiligde ID's die gebruikers maken, bezitten en beheren, onafhankelijk van gecentraliseerde identiteiten. Ze omvatten robuust gedecentraliseerde implementaties, die bescherming bieden tegen manipulatie en verbod.

DID's zijn een eenvoudige, semi-menselijk leesbare syntaxis die een methode en identificatie beschrijft.

Hoewel een DID kan worden gebruikt om zoiets eenvoudigs als een openbare sleutel te beschrijven, verwijst de DID-identificatie vaak naar een adres waar een bijbehorend DID-document kan worden gevonden. In zijn eenvoudigste vorm zal het openbare DID-document openbare sleutels en eindpunten bevatten. Eindpunten zijn bestemmingen op internet waar onze versleutelde en privégegevens leven.

Door het initiële DID-document en alle daaropvolgende wijzigingen aan de blockchain te verankeren, gedurende onze levens, kunnen we de onomkeerbare chronologie van bewerkingen in onze DID-documenten in de loop van de tijd bewijzen. Stel je in het volgende voorbeeld voor dat je een DID-document verankert aan een adres op de blockchain, zodat mensen je gegevens kunnen vinden wanneer je ze je DID-ID geeft. Af en toe worden alle wijzigingen die u in de loop der jaren in het document aanbrengt (zoals wanneer u een nieuwe telefoon krijgt en de toetsen omdraait) verankerd in toekomstige blokken op die blockchain. (Leuk weetje: het originele label van Satoshi Nakamoto voor de Bitcoin blockchain was een “tijdketen. ")

Blockchains zijn technisch niet vereist voor DID's. DID-documenten bevinden zich echter idealiter binnen een raamwerk dat de Chronologisch orakelprobleem, en is toegankelijk voor derden op een sabotagebestendige manier die de individuele eigenaar volledig kan controleren. De veiligste en meest censuurbestendige open blockchains, zoals Bitcoin, zijn ideale systemen voor het verankeren van DID-documenten, aangezien blockchains een gedecentraliseerd, onveranderlijk en chronologisch gebeurtenisrecord zijn waar de hele mensheid het over eens kan zijn. De blockchain getuigt van de volgorde van gebeurtenissen, en het bewijs van werk is wat banden dat naar onze perceptie van tijd.

Met andere woorden, u kunt een leven lang nieuwe wijzigingen in uw DID-document publiceren en de blockchain zorgt ervoor dat iedereen het erover eens kan zijn dat het document nauwkeurig en up-to-date is. Zie het als een Google-document dat niet door een centrale autoriteit wordt beheerd. Een systeem als dit moet langer meegaan dan elk bedrijf en een service bieden die een leven lang meegaat, of zelfs langer. Dus hoe robuuster gedecentraliseerd, veilig en langdurig de blockchain, hoe beter. Er is geen betere keuze voor het beveiligen van DID's dan: Bitcoin - al het andere is een riskant experiment.

Niet alleen voor aanmeldingen

En DID's zijn niet alleen voor aanmeldingen. We kunnen deze identifiers aan alles in de virtuele wereld koppelen.

Stel je een toekomst voor waarin DID's aan alles zijn gekoppeld, zoals elke Schema.org object — de overeengekomen standaard voor gemeenschappelijke semantische gegevens. Deze objecten definiëren praktisch alles waarmee we in cyberspace omgaan: boodschappenlijstjes, muziekafspeellijsten, video's, blokcitaten, blogposts, nieuws, evenementen, organisaties, producten, recensies, plaatsen enzovoort. De lijsten met dingen waarop DID's kunnen worden toegepast, zijn praktisch eindeloos.

DID's zijn ideaal voor organisaties die “Verifieerbare referenties” aan gebruikers-ID's zoals digitale diploma's, bewijzen van tewerkstelling, licenties, eigendomsakten, certificeringen van bars, notariële bekrachtiging, enz. De organisaties behouden hun eigen DID's en geven de verifieerbare referenties af aan de DID's die gebruikers zelf maken - op die manier, elke instelling en elk individu is volledig verantwoordelijk voor het creëren en delen van hun eigen identiteit. Elke gebruiker kan veel verschillende DID's hebben, voor allerlei soorten persona's.

Er zijn veel verschillende DID-methoden en projecten voor elk van deze methoden. Hieronder zullen we de ION-methode onderzoeken, een open netwerk dat gebruikmaakt van Bitcoin voor chronologisch beveiligde DID's. Microsoft draagt ​​bij aan de publieke ontwikkeling van ION door de Gedecentraliseerde identiteitsstichting (DIF), net als veel andere entiteiten die de leiders willen worden voor het uitgeven en beheren van verifieerbare referenties. Noch Microsoft, noch enige andere entiteit heeft zeggenschap over ION.

ION En Bitcoin

ION is een open, openbaar, toestemmingloos Layer 2 Decentralized Identifier-netwerk dat bovenop Bitcoin om robuust gedecentraliseerde, verbodsbestendige W3C DID's op schaal mogelijk te maken. In tegenstelling tot andere DID-protocollen is ION een puur deterministisch sidetree-protocol, waarvoor geen speciale tokens, vertrouwde validators of aanvullende consensusmechanismen nodig zijn; de lineaire progressie van Bitcoin's tijdketen is alles wat nodig is voor de werking ervan.

ION ergens voor kiezen Bitcoin als zijn blockchain naar keuzeaangezien Bitcoin is de veiligste, meest gedecentraliseerde en meest censuurbestendige blockchain. Bitcoin is de enige echte tijdketen.

“Dus voor ons Bitcoin was een noodzakelijke voorwaarde voor succes. De reden dat het niet zo moeilijk te verkopen was, was dat het iets was dat we moesten hebben en we wisten dat we het niet konden bezitten. We wilden iets dat gedifferentieerd en gedecentraliseerd was - omdat anderewise we zouden dit kunnen doen met een database zoals Azure... Met Bitcoin, een van de grootste elementen hiervan - en dit vergde enig begrip - was beveiliging. Al die andere use-cases die mogelijk zijn, is eigenlijk een symptoom dat niemand het beheert. Waar we onze beslissing echt op baseerden, was het gedecentraliseerde karakter plus de beveiliging. Het zijn de kosten van een aanval en hoe je transacties bestelt die belangrijk zijn. Toen we begonnen met het kraken van de cijfers, realiseerden we ons dat: Bitcoin was de enige keten die waarschijnlijk te duur zou zijn om aan te vallen.“ –Daniel Büchner, Microsoft gedecentraliseerde identiteit

ION is een privacybeschermend raamwerk. Alle DID's zijn openbaar, vergelijkbaar met de manier waarop het Domain Name System (DNS) van het world wide web openbaar is. Toch hebben DID's geen persoonlijke gegevens. ION geeft alleen om het documenteren van coderingssleutels en routeringseindpunten. DID's worden niet aan personen toegewezen door een derde partij. In plaats daarvan maken gebruikers hun eigen DID's en ondertekenen ze bewerkingen vanuit hun eigen privéportemonnee om ze ofwel rechtstreeks naar de Bitcoin blockchain of naar een ION-knooppunt dat veel van de versleutelde bewerkingen efficiënt in één enkele Bitcoin transactie blokkeren.

Een Bitcoin transactie zou in theorie miljoenen ION-operaties kunnen batchen. Dit alleen al ontkracht het bedrieglijke en oneerlijke argument dat een enkele Bitcoin transactie zogenaamd inefficiënt is. Niets is verder van de waarheid verwijderd.

ION-knooppunten observeren elk nieuw blok op de Bitcoin blockchain, voor nieuwe ION-bewerkingen, om synchroon te blijven. Er is geen behoefte aan consensus tussen ION-knooppunten - het is puur gegevensdeterministisch gebaseerd op de laatste staat van de Bitcoin blockchain.

ION is op schaal gebouwd om de hele wereld te ondersteunen. De batchverwerking kan duizenden DID's per seconde verwerken, tientallen miljarden bewerkingen per jaar. Zelfs als, op een dag, de kosten van een single Bitcoin transactie zou stijgen tot $ 100, zou elke DID-update een gebruiker ongeveer 1 cent kosten, waarbij de gemiddelde gebruiker misschien 100 van deze bewerkingen in een jaar zou doen. Dergelijke bewerkingen komen in de dagelijkse praktijk niet vaak voor, bijvoorbeeld het rollen van privésleutels van een oude telefoon naar een nieuwe telefoon.

ION kan de hele wereld ondersteunen met meer dan 50 miljard DID-operaties per jaar. Hoewel dit geen vereiste is, kan iedereen een ION-node gebruiken met een Raspberry Pi en een zeer grote harde schijf. De schijf kan zelfs worden teruggebracht tot 4% van de totale gegevens.

Verifieerbare referenties

De basis van verifieerbare referenties is de mogelijkheid om een ​​bewijs van iemand naar iemand anders te ondertekenen. Uw werkgever kan bijvoorbeeld zijn DID gebruiken om arbeidsgegevens te ondertekenen voor de DID's van zijn werknemers en de werknemers kunnen overal naartoe gaan en bewijzen dat ze in feite in dienst zijn van het bedrijf.

In dit geval wordt ION alleen gebruikt om de openbare sleutels achter de ID's op te zoeken en de ondertekening te doen. De verifieerbare referenties van de werknemer en werkgever worden vervolgens beschikbaar gesteld voor anderen om te verifiëren, wanneer toestemming wordt verleend door de gebruiker.

Het is begrijpelijk dat mensen zich zorgen maken over hoe deze technologie door regeringen zou kunnen worden gebruikt. DID's op zichzelf zijn relatief zuiver. Het alarmerende is hoe autoritaire entiteiten inloggegevens kunnen afgeven vanaf hun eigen gecentraliseerde servers. Inloggegevens kunnen echter net zo gemakkelijk worden gekoppeld aan gecentraliseerde of gefedereerde ID's die ons geen enkele controle bieden.

Het feit dat DID's kunnen fungeren als een kanaal voor mogelijk onrechtvaardige referenties is volledig orthogonaal. DID's worden gemaakt door gebruikers en de verifieerbare referenties die gebruikers toevoegen aan hun eigen DID's worden uitgegeven door gecentraliseerde entiteiten die kunnen worden afgebroken.

Het kan helpen om identiteit als kleding te zien. Tegenwoordig dwingen gecentraliseerde entiteiten ons om de kleding te dragen die ze ons uitgeven in hun online gevangenissen. DID's zijn kleding die we zelf naaien en die we onafhankelijk kiezen om te dragen voor onze verschillende persona's. DID-kasten zijn flexibel - we kunnen ervoor kiezen om pseudonieme onzichtbaarheidsmantels te dragen als we dat willen. Zolang we onze privésleutels behouden, kan niemand anders onze kleding dragen. Verifieerbare referenties zijn de insignes, of scharlaken letters, die de samenleving ons dwingt om aan bepaalde soorten kleding te bevestigen. Badges die we op onze kleding dragen, kunnen dienen als onderdeel van een vertrouwensnetwerk of kunnen dwingend zijn. De tijdketen is het onvergankelijke DNS-achtige grootboek dat we gebruiken om te communiceren waar onze kleding te zien is.

De dwang om insignes of scharlaken letters op onze kleding te bevestigen is een andere naam voor de samenleving - dit gebeurt met of zonder DIS. Bitcoin helpt ons om betere en rechtvaardigere samenlevingen op te bouwen, terwijl DID's fungeren als een identiteitslaag binnen die samenlevingen.

DID's + Identity Hubs = The Semantic Web

DID-documenten kunnen verwijzen naar routeringseindpunten - plaatsen waar uw gegevens veilig worden opgeslagen. De DIF-werkgroep voor beveiligde gegevensopslag heeft een project voor het ontwikkelen van persoonlijke gegevensopslag of “Identiteitshubs'', dit zijn privéservers waar gebruikers een gecodeerde kluis van hun persoonlijke gegevens bewaren.

Bedrijven houden van Paraplu zijn gepositioneerd om de home Identity Hub-providers van de toekomst. Voor degenen die niet in staat of niet bereid zijn om hun eigen gegevens te bezitten, kunnen vertrouwde derde partijen gegevensbewaringsdiensten leveren. Het zelfbewaringsethos is hier nog steeds van toepassing: "Niet uw server, niet uw gegevens."

DID's zijn allemaal openbaar, net als DNS-domeinen. Individuen of services kunnen naar ieders Hub gaan en vragen stellen, en de gebruiker bepaalt wie toegang krijgt. Een ontwikkelaar kan een crawler voor elke DID bouwen en tweedehands zoeken product objecten en maak een gebruikersinterface aan de clientzijde die veel op Craigslist lijkt.

Het identiteitsweb is het semantische web dat de wereld altijd al wilde hebben. Het is niet nodig om webpagina's te crawlen in een op DID gebaseerde wereld. Apps of gebruikers kunnen de gegevens van elk bedrijf of elke persoon krullen en allerlei dingen bewijzen van vertrouwde partijen. Dit maakt het semantische web toegankelijk voor zowel peers als bedrijven. Hieronder onderzoeken we verschillende gebruiksscenario's voor dit semantische web:

messaging

met DID-communicatieanderewise bekend als DIDComm, Decentralized Identifiers plus Identity Hubs bieden een DID-gecodeerde gegevensopslag en berichtenlaag die eenmalige protocollen (bijv. Signaal) kan vervangen door een universele standaard voor gecodeerde communicatie tussen peers.

Als je iemands DID kent, kun je hun routeringseindpunt opzoeken, hun openbare sleutel opzoeken en ze een versleuteld bericht sturen, zonder tussenpersoon, en dat bericht kan terechtkomen in hun privégegevensarchief waar ze het kunnen lezen in een client- zijberichten-app. Dit betekent dat ontwikkelaars apps, zoals Signal of Telegram, kunnen bouwen op een gestandaardiseerde infrastructuur waar de app voornamelijk een gebruikersinterface is met een aantal mogelijkheden eromheen. DIDComm kan niet worden gecensureerd of gedeplatformeerd. Gebruikers krijgen volledige controle over hun interacties. Het is aannemelijk dat Twitter DID's en Identity Hubs zou kunnen opnemen voor zijn Bluesky project.

Terwijl Bitcoin Lightning-apps, zoals Sfinx, worden steeds populairder voor berichten, DIDComm is een robuustere oplossing. In plaats van berichten te verzenden met een uitgebreid Lightning-apparaat dat de infrastructuur meesleept die slecht is uitgerust voor app-verkeer, is het gemakkelijker om een ​​standaard versleutelde laag te gebruiken die eigenlijk is ontworpen voor applicatieverkeer. En hoewel Lightning een geweldige, levensveranderende technologie is voor het overmaken van geld, is het niet ideaal om berichten te koppelen aan een transactie-infrastructuur die in principe niet alles aankan. Bovendien vereist Lightning dat je altijd een Lightning-knooppunt online hebt om zoekopdrachten op te lossen, wat niet vereist is met DIDComm.

accreditatie

Veel activiteiten in onze wereld vereisen het creëren van vertrouwen tussen deelnemers. Met DID's plus Identity Hubs kunnen individuen, organisaties en bedrijven inloggegevens openbaar plaatsen die anderen kunnen ontdekken en onafhankelijk kunnen verifiëren. Als u bijvoorbeeld wilt controleren of een school geaccrediteerd is, kunt u de DID van een school oplossen en deze gebruiken om referentieobjecten, zoals een accreditatie, op te halen van de hub van die school.

Reizen

Tegenwoordig zijn uw voorkeuren, tickets, reserveringen en andere reisgegevens verspreid over honderden verschillende hotel-, luchtvaart- en reis-apps in een enorme en onwerkbare puinhoop. DID's en Identity Hubs kunnen helpen deze app-ervaringen te verenigen.

Stel je voor dat je je hotel de mogelijkheid geeft om je reisobject. U geeft uw autoverhuurbedrijf de mogelijkheid om datzelfde reisobject te bekijken en te bewerken en het kan de updates die u of uw hotel voor de reis maakt, ontvangen en erop reageren. Uw hub houdt alle updates bij en u kunt de reis visualiseren met een app die voornamelijk client-side en UI-gebaseerd is. Uw Identity Hub fungeert als een persoonlijke server en vervangt de behoefte aan surveillancekapitalisme en reisaggregatieservices zoals Google.

Diepe vervalsingen voorkomen

Beroemdheden of politici kunnen DID's uitgeven en elke tekst of video ondertekenen en hun handtekening toevoegen zodat anderen ze kunnen verifiëren.

Als een webbrowser bijvoorbeeld DID's ondersteunt, kan een gebruiker de muisaanwijzer op inhoud plaatsen en de handtekening zien en de oorsprong van de inhoud verifiëren. Dit zou in theorie het probleem van diepe vervalsingen kunnen oplossen. Zolang inhoud is ondertekend met een DID, is het mogelijk om de bron van die inhoud te verifiëren. DID-handtekeningen kunnen voor alles als bewijs dienen.

Sociale onrust

Frances Haugen vertelde in haar tijd bij Facebook dat ze "belangenconflicten zag tussen wat goed was voor het publiek en wat goed was voor Facebook." Dit omvatte het versterken van haat, verkeerde informatie en politieke onrust.

Hoewel DID's niet alle problemen van de wereld kunnen oplossen, kan het verkeerde informatie verminderen door middel van verifieerbare en vertrouwde gegevenshandtekeningen op gedeelde inhoud. DID's kunnen ons helpen het verschil te identificeren tussen bots die opzettelijk zijn ingezet om verkeerde informatie te zaaien en echte mensen die een goede reputatie hebben in hun gemeenschap.

Wanneer gebruikers hun eigen gegevens bezitten, zouden kapitalistische surveillancebedrijven zoals Facebook het moeilijker hebben om onze eigen karakterfouten en beoordelingsvermogen te manipuleren. Dit kan op zijn beurt helpen bij het ondersteunen van het eigen doel van het W3C om te koesteren gezonde gemeenschappen en debat, terwijl het voor sociale netwerken en politieke partijen veel moeilijker wordt om haat, verkeerde informatie en sociale onrust te versterken.

Spam

Bedrijven en consumenten ervaren kosten van bijna $ 20 miljard per jaar vanwege e-mailspam, alleen in de VS. DID's kunnen elke vorm van spam oplossen, of het nu spam is van telefoons, e-mails, sms-berichten enzovoort.

Lightning-apps zoals Sfinx stellen voor om spam tegen zeer lage kosten te bestrijden, in de hoop dat het voor spammers te duur wordt om ze in bulk te gebruiken. DID's bieden een superieure oplossing doordat gebruikers van alle communicatiemedia kunnen eisen dat afzenders verifieerbare referenties claimen met accreditaties van vertrouwde derde partijen.

Een gebruiker kan er bijvoorbeeld voor kiezen om alle berichten automatisch als spam te markeren, tenzij ze DID's hebben die een overeenkomende bevatten Servicekanaal, Contactpunt of een gewoonte Immaterieel en hebben een goede reputatie bij familie, vrienden, het Better Business Bureau (BBB), AARP of hun lokale kamer van koophandel. DID's zouden services ook in staat stellen gebruikers te vertrouwen en de noodzaak voor die domme "ben je een mens?" testen om te bewijzen dat je geen robot bent.

Phishing en online fraude

Volgens de FBI, Business Email Compromise (BEC) is een uitgebreide zwendel gericht op bedrijven die samenwerken met buitenlandse leveranciers en/of bedrijven die regelmatig overboekingen uitvoeren. Email Account Compromise (EAC) is een vergelijkbare zwendel die op individuen is gericht. Fraudeurs compromitteren e-mailaccounts door middel van social engineering, phishing of computerinbraaktechnieken om ongeoorloofde geldovermakingen uit te voeren. Deze oplichting kost bedrijven en particulieren miljarden dollars aan verliezen per jaar.

Veel van deze misdaden zouden kunnen worden vermeden met DID's, die authenticaties verplaatsen van feilbare wachtwoorden naar privésleutels die zijn ingebed in hardware-elementen die niet te scheiden zijn van apparaten, tenzij ze worden gereconstrueerd door een recombinatie van uitgangsmateriaal dat voor buitenstaanders bijna onmogelijk is om te reproduceren.

Muziek streamen

Met DID's en Identity Hubs kun je je favoriete muziekafspeellijsten delen met meerdere muziekstreamingservices, vrienden of familie. In plaats van services die elk al je afspeellijsten bezitten en ze in hun ommuurde tuinen bewaren, zou je de afspeellijstobject op uw persoonlijke server en verleen toegang tot verschillende diensten.

Nieuwe bedrijfsmodellen

Bedrijven die door DIS zouden worden verstoord, kunnen nieuwe bedrijfsmodellen verkennen die nieuwe diensten bieden aan gebruikers die nu de controle hebben over hun eigen gegevens. Deze bedrijven kunnen optreden als bewaarders van versleutelde gebruikersgegevens, waarbij de gebruiker nog steeds kan beslissen wie wat kan zien. In een wereld waar DID's gemeengoed zijn, zullen bedrijven toestemming moeten vragen voor gegevens en zullen gebruikers idealiter kiezen voor client-side UI's die voorkomen dat gegevens door die bedrijven worden vastgelegd.

Bedrijven kunnen ook innovatieve manieren vinden om gebruikers te helpen bij het beheren van hun privésleutels. In een wereld van gedecentraliseerde DID's die eigendom zijn van gebruikers, is er immers geen knop "Wachtwoord vergeten". In plaats daarvan kunnen gebruikers vertrouwen op vertrouwde beheerders om hun sleutels te beheren.

Bedrijven kunnen ook nieuwe manieren creëren waarop gebruikers maak verloren sleutels opnieuw op basis van meerdere factoren en vage recombinatie. Stel je voor dat je in staat bent om kies vertrouwde voogden die u met een paar klikken onafhankelijk kan helpen een verloren DID opnieuw te maken. In het geval van een catastrofaal verlies, kunt u nieuwe DID's maken en deze onafhankelijk opnieuw koppelen aan verifieerbare inloggegevens.

Webbrowsers en de oorlog tegen DIS

Zoals je je misschien kunt voorstellen, zijn bedrijven die hun geld verdienen met het bezitten van onze identiteiten: stromannen opbouwen om te de standaardisatie van DID's in webbrowsers voorkomen. Terwijl de W3C DID Voorgestelde Aanbeveling vereist technisch gezien geen webbrowsers, DID's zouden browserintegratie nodig hebben om echt te schitteren.

Als u bijvoorbeeld een ingebouwde portemonnee heeft om DID's/sleutels voor uw persona's te beheren, en een gebruikersinterface waarmee u kunt kiezen welke u voor welke interacties wilt gebruiken, zou DID's veel gemakkelijker te gebruiken zijn. Ten tweede wilt u dat DID-URL's in de URL-balk van uw browser werken, zodat deze snel DID-gerelateerde inhoud laadt die de URL specificeert, zoals sociale berichten uit de persoonlijke gegevensopslag die is gekoppeld aan de DID, of het importeren van een geverifieerde DID in uw contacten.

Ten slotte zou je andere op DID gebaseerde API's in de browser willen, zoals DIDComm-berichten, waarmee elke website gebruikers onmiddellijk in staat zou stellen om privéberichten in hun app te verzenden zonder dat er een backend nodig is om de site in te stellen of te beheren.

De browser die DID's begrijpt, als gevolg van de bestaande DID's, is een zeer belangrijk doel. W3C-leden moeten hun gekoesterde bedrijfsmodellen opzij zetten en serieus overwegen om web-DID's te ondersteunen om persoonlijke privacy, identiteit en fundamentele op identiteit gebaseerde mensenrechten te waarborgen.

Wat Bitcoin DEED

Sommige W3C-leden, zoals Mozilla en Google, hebben publiekelijk tegen DID's in webbrowsers. Redenen zijn onder meer enkele discutabele technische zorgen, maar sommigen hebben sindsdien ook hun bezorgdheid geuit over het milieu DID's verhogen proof-of-work-consensusmethoden door Bitcoin. Dit argument lijkt een beetje op het weigeren om een ​​pijpenfabriek te bouwen omdat sommige van die pijpen gebruikt zouden kunnen worden voor het transport van fossiele brandstoffen, ook al zouden die pijpen enorm gunstig zijn voor de mensheid. DID's vereisen echter niet het gebruik van: Bitcoin. Bitcoin is toevallig de beste ter wereld "waarheid machine. '

Bitcoinhet energieverbruik is wild overdreven in de media en lijkt te worden gebruikt als een stroman door W3C-lidorganisaties die zich verzetten tegen verstoring van hun bedrijfsmodellen. Het blokkeren van DID's om een ​​standaard te worden in webbrowsers zou: elk ethisch webprincipe van W3C ondermijnen. Het energieverbruiksargument met betrekking tot bewijs van werk voor DIS heeft gewoon geen verdienste.

Proof of work is de enige beproefde en bewezen veilige consensusmethode voor blockchains. Alternatieve consensusmethoden, zoals proof of stake, zijn nog experimenteel, berusten op menselijk gedrag, hebben bekende problemen, kan in de loop van de tijd centraliseren en kan er niet in slagen om onweerlegbare geschiedenis te produceren. De link tussen proof of work, time en heat is fundamenteel: een onvergankelijk onderscheid tussen verleden en toekomst is onmogelijk zonder warmte.

op kosten van ongeveer 0.1% van de totale wereldwijde uitstoot, of een klein deel van de energie die wordt besteed aan wasdrogers, Bitcoin biedt de veiligste wereldwijde chronologische informatie en monetaire afwikkelingslaag, terwijl stimulering van hernieuwbare energie. Stand-by-apparaten alleen al in de VS gebruiken meer dan twee keer zoveel energie als alle proof-of-work mining. De tag in de HTML-specificatie is direct verantwoordelijk voor orden van grootte meer energieverbruik dan alle proof-of-work mining, voor minder voordeel - entertainment versus het veiligstellen van een basislaag voor gedecentraliseerde eigendommen en identiteit.

Het blokkeren van web-DID's zou vergelijkbaar zijn met het blokkeren van HTML op basis van het volgende: zakelijke datacenters verbruiken 1% van de wereldwijde elektriciteit. Bitcoin's aandeel van 0.09% van het wereldwijde energieverbruik (0.44% van het wereldwijde elektriciteitsverbruik) is een afrondingsfout, en de energie ervan is afkomstig van een groter aandeel hernieuwbare energiebronnen dan welke industrie dan ook op de planeet. Verder, Bitcoin maakt van energieproducenten technologiebedrijven — de omzet per kilowattuur verhogen en optreden als een schokdemper voor de sector hernieuwbare energie, op een draagbare manier. Als een hulpmiddel om miljarden mensen in staat te stellen een verifieerbare identiteit, werkgelegenheid, bankieren, stemrecht en honderden miljarden dollars aan fraudebescherming te verkrijgen, zouden DID's alleen al de relatief minimale negatieve externe effecten van bewijs van werk waard zijn.

Als je de internet mag geen schade toebrengen aan de samenleving, als u denkt dat de internet is voor alle mensen en moet steun een gezonde gemeenschap en debat, als je gelooft veiligheid en privacy zijn essentieel en dat het web moet vrijheid van meningsuiting mogelijk maken terwijl het voor mensen mogelijk wordt gemaakt om verifieer de informatie die ze zien, als je het web gelooft moet transparant zijn en de controle en macht van individuen vergroten, en als je vindt dat mensen dat zouden moeten kunnen geef webinhoud weer zoals ze willen, dan moet u een poging steunen om DID's naar webbrowsers en het world wide web te brengen. De morele imperatief is te groot om te negeren.

De wereld heeft een internet nodig dat gebruikers de identiteit en gegevensautonomie biedt die ze nodig hebben en verdienen. en voor de equivalente energie besteed aan kerstverlichting, kunnen we gebruikers over de hele wereld machtigen en de mensheid ten goede vooruit helpen.

Dit is een gastpost van Level39. De geuite meningen zijn geheel van henzelf en komen niet noodzakelijk overeen met die van BTC Inc of Bitcoin Magazine.

Originele bron: Bitcoin Magazine