By Bitcoin Tijdschrift - 1 jaar geleden - Leestijd: 9 minuten
Hoe de Fiat-standaard relaties, seks en familie heeft beïnvloed – en hoe Bitcoin Kan het repareren
De fiatstandaard heeft de waarde van meer dan alleen geld weggenomen, waardoor gezinseenheden een zwak omhulsel van hun vroegere kracht zijn geworden.
Dit is een opinieartikel van Paloma De la Hoz, een erkende psychotherapeut en psycholoog met een focus op seks- en relatietherapie.
‘De overheid geeft om je’ is een sprookje dat veel mensen tegenwoordig graag geloven.
Toen ik naar beneden begon te gaan Bitcoin konijnenhol leerde ik over de evolutie van geld en ik was verrast toen ik ontdekte dat het heden de eerste keer in de geschiedenis is dat geld puur gecontroleerd wordt door de ‘staat’.
Ik durf te zeggen dat het grootste deel van de bevolking zich niet bewust is van wat de fiatnorm is, laat staan van de vaak fatale gevolgen die deze heeft voor het gezin en de evolutie van de menselijke samenleving.
Ik had altijd het gevoel dat er iets mis was met de maatschappij. Alles hangt natuurlijk met elkaar samen, maar het ontdekken van de oorzaak van wat alles verpest, verbaasde me gewoon.
Generaties mensen van de afgelopen eeuw, vooral de meest recente, worden geplaagd door wat ik persoonlijk 'fiatgedrag' noem. De meesten van hen zijn ondergedompeld in een ongerijmdheid van het leven en de uitweg voelt net zo complex als het verlaten van een doolhof. Wat een verspilling van menselijk potentieel.
Dit artikel is het resultaat van mijn persoonlijke ervaring als psycholoog gedurende het grootste deel van de laatste tien jaar van mijn leven, naast mijn recentere ontdekking van Bitcoin, de fiat-standaard (bedankt Saifedean) en alles wat het met zich meebrengt.
Ik zal mijn mening delen over waarom ik geloof dat de fiat-norm invloed heeft op het gezin, koppels en seks vanuit een persoonlijk, vrouwelijk en professioneel perspectief.
1. Jonge volwassenen zijn minder gemotiveerd om te trouwen en een gezin te stichten vanwege de inflatiedruk
Ik herinner me dat ik toen ik opgroeide, naar mijn ouders luisterde die zeiden dat alles altijd duur was. Dit kwam niet alleen van mensen van bescheiden afkomst waar ik ben opgegroeid, maar ook van rijke mensen die ik was tegengekomen.
Toen ik nog maar vier jaar oud was en mij werd gevraagd wat ik als volwassene wilde worden, antwoordde ik altijd: "Ik wil moeder worden." Deze gedachte veranderde naarmate ik ouder werd en dankzij de moderne cultuur begon ik een ‘carrière’ te ontwikkelen. Ik begon uit de eerste hand de ratrace te zien waarin we allemaal gevangen zitten.
Ik weet dat velen van jullie zich kunnen identificeren. Vooral tegenwoordig lijkt het alsof de kosten van levensonderhoud wekelijks stijgen. Hoe kan iemand gemotiveerd worden om een gezin te stichten? Sterker nog, ik zie dat steeds meer jonge mensen ervoor kiezen om hier te blijven home steeds langere tijd bij hun ouders. Dit is niet normaal. In plaats van volwassenen te worden, blijven ze kinderen, ook al zijn ze overwoekerd.
Misplaatste Keynesiaanse economische principes stellen dat het uitstellen van de huidige consumptie door te sparen werknemers werkloos zal maken en de economische productie zal doen stoppen.
Toch betaalden honderd jaar geleden de meeste mensen hun huisvesting, opleiding of huwelijk met hun werk of hun opgebouwde spaargeld – en de wereld stond niet stil. Integendeel, het bloeide en vormde de basis van de rijkdom en het kapitaal dat we vandaag de dag aan het uithollen zijn.
Vergeleken met vorige generaties, en in feite millennia van evolutie, zien we dat de moderne samenleving minder snel in het gezin investeert, omdat het in economische zin steeds minder rationeel is. Het gezin is een onderneming met weinig tijdsvoorkeur, die weinig plaats heeft in een samenleving met veel tijdsvoorkeur. Ik zou zeggen dat dit voor iedereen zeer schadelijk is, omdat het gezin het centrum van de samenleving vertegenwoordigt.
Het is geen toeval dat de ontbinding van het gezin het resultaat is van de implementatie van de economische voorschriften van een man die nooit enig belang heeft gehad bij de lange termijn.
2. Vanwege de hoge tijdvoorkeur houden mensen zich niet bezig met relaties
Ik herinner me dat ik mijn grootvader op het platteland bezocht. We hadden goede gesprekken en hij vertelde me terloops over de situaties die hij en mijn grootmoeder als koppel doormaakten.
Hij benadrukte altijd hoeveel hij van haar hield en dat hij haar ondanks de moeilijke tijden nooit ergens voor zou willen ruilen.
Deze gedachte heeft mij geholpen in mijn adolescentie, toen ik net het pad van leven en liefde begon te bewandelen.
Een fenomeen dat ik bij koppels van vandaag zie, is het gemak waarmee mensen een relatie liever beëindigen dan blijven en deze herstellen.
In feite is er een MTV-programma "Next" dat kwam in me op, wat eigenlijk een persoon was die aan het daten was en op het moment dat ze iets niet leuk vonden aan die persoon, zouden ze VOLGENDE zeggen!
Wat een barbaarse vertoning.
Net zoals dat tegenwoordig in relaties het geval is, bestaat er een enorme neiging om, zodra zich problemen voordoen, niet te proberen een oplossing te vinden, maar eerder de relatie te beëindigen. Dit is gedrag met een hoge tijdvoorkeur.
Mises definieert tijdvoorkeur duidelijker in "Human Action":
‘De bevrediging van een behoefte in de nabije toekomst – waarbij alle andere omstandigheden gelijk blijven – heeft de voorkeur boven datgene wat in de verdere toekomst kan worden verkregen. Huidige goederen hebben een grotere waarde dan toekomstige goederen.’
Het verlagen van de tijdsvoorkeur betekent dat je de korting die je op de toekomst plaatst, verlaagt. Dat is de basis van al het langetermijndenken, en dus van gedrag.
Ik ben van mening dat deze tendensen met hoge tijdvoorkeur fundamenteel stroomopwaarts worden veroorzaakt door kapot geld. Het zorgt ervoor dat we al het andere verkeerd waarderen.
Als mensen zich werkelijk bewust zouden zijn van de waarde van geld, zouden ze veel selectiever zijn in hun consumptie en zouden ze een groter deel van hun inkomen sparen voor de toekomst.
“Het is opmerkelijk dat de cultuur van opvallende consumptie, van uitgaan om te kopen als therapie, van het moeten inruilen van goedkope plastic rommel voor nieuwere..., deze cultuur zal geen plaats hebben in een samenleving met een munt waarvan de waarde in de loop van de tijd stijgt. ” — Saifedische Ammous
3. De Fiat-standaard is een illusie die promiscue gedrag bevordert, waarbij zaken en oneerlijke relaties het nieuwe normaal zijn
Het lijkt mij niet abnormaal dat in een wereld waar geld wordt gecontroleerd door de staat, die de officiële sponsors is van de ‘cultuur’, de mensen binnen die cultuur zich ook steeds meer promiscue gedrag lijken te vertonen.
Seks en geld regeren de wereld, maar mensen leven in een illusie over beide. Ik geloof dat dit een directe invloed heeft op de manier waarop mensen zich gedragen in hun intieme relaties. Misschien is de hedendaagse hookup-cultuur iets dat ontstond onder de fiat-standaard?
Aangezien fiat het ergste soort geld is dat we in de geschiedenis hebben gehad, ben ik niet verbaasd dat mensen onder deze staat van onwaarheid zich ook schuldig maken aan oneerlijk gedrag, zoals buitenechtelijke affaires en ontrouw.
Het is een domino-effect. Oneerlijkheid begint met wat we aanraken en waarmee we bewegen. Vies geld leidt tot smerige waardeoordelen, wat leidt tot foutief gedrag, slechte acteurs, oneerlijke mensen en neprelaties.
Het resultaat van het samenbrengen van geld en staat is een hele generatie gewetenloze mensen, die een dubbelleven leiden omdat ze liever niet eerlijk genoeg zijn tegenover zichzelf en tegenover de persoon met wie ze besloten hebben de rest van hun leven door te brengen.
Natuurlijk zijn er nog veel meer factoren, maar nogmaals, ik vraag me af of ze allemaal met elkaar verband houden.
Tegenwoordig verheerlijken we losse seks – zonder de energetische consequenties te bespreken – op dezelfde manier waarop we het materialisme bevorderen.
Er is duidelijk iets mis, maar de meeste mensen zijn niet klaar voor dit gesprek. Het vergt veel innerlijk werk om een staat van zelfbewustzijn te ontwikkelen die je in staat stelt dit te begrijpen en te realiseren.
4. Deze laatste generatie mannen is opgevoed zonder enige mannelijke trots – staatsgeld bevordert het feminisme en de vernietiging van gezinnen
Als we de zaken door een energetische lens bekijken, is er sprake van de afwezigheid van vrouwen home is het resultaat van een hele generatie vrouwelijke mannen die hun trots en mannelijkheid hebben verloren.
Opgegroeid in de schaduw van vaak tiranniek feministische vrouwen, laten ze onbewust hun mannelijke frame vallen en ontwikkelen ze vrouwelijke schaduwneigingen. Dit is trouwens de belangrijkste oorzaak van ongelukkige, seksloze huwelijken die eindigen in een scheiding.
Vanuit mijn perspectief is dit allemaal terug te voeren op de manier waarop de inflatie vrouwen heeft gedwongen te vervangen home met werk om hun gezin te onderhouden.
In voorgaande eeuwen, vóór de komst van de fiatstandaard, bleven vrouwen hier home om voor de kinderen te zorgen en het gezin te verzorgen. Wat een ongelooflijk geschenk aan de wereld. Mannen behielden hun waardigheid en trots door erop uit te gaan om te bouwen, te creëren en te voorzien. Wat een team waren ze!
"Dit is waar de ontkoppeling in de wereld van vandaag ligt.
We hebben de creatie van GEZONDE getrouwde gezinnen minder prioriteit gegeven, omdat we mannen en vrouwen zien als afzonderlijke concurrerende entiteiten in een inherent onderdrukkend systeem, in plaats van twee krachten die samenwerken voor een gemeenschappelijk doel: het opvoeden van kinderen.” – J.Malik
Ik geloof dat het dwingen van vrouwen om het huis te verlaten en afwezig te zijn bij de dagelijkse opvoeding van kinderen generaties van niet-ingelijste mannen met een zwak karakter heeft losgelaten.
De moderne vrouw is er steeds minder in geïnteresseerd om moeder te zijn; ze is meer gefocust op het zijn van een ‘carrièrevrouw’. We benadrukken de uitgebrande superbaas-kuikenmoeder als een ideaal waar vrouwen naar moeten streven. Ik denk dat vrouwen zichzelf ervan hebben overtuigd dat al deze zogenaamde ‘vrouwelijke empowerment’ in hun voordeel is, maar dat het tegenovergestelde het geval is.
In hun ongelukkige onwetendheid en blindheid zijn ze zich niet bewust van hun ware gaven. Ze zijn een product geworden van de parasieten en lemmingen (zoals Aleks Svetski zou zeggen) die de staat besturen. Deze mensen geven niets om vrouwen of het gezin.
Vrouwen zouden beter af zijn als ze zich geen zorgen hoefden te maken over het verdienen van geld om hun gezin te onderhouden. Ze zouden de tijd en ruimte krijgen om te floreren. Als ik een man was, zou ik ervan worden beschuldigd een vrouwenhater te zijn, maar aangezien ik een vrouw ben, psycholoog en sekstherapeut, baseer ik deze mening op mijn eigen ervaring.
Ik ben een vrouw en ik erken dat mijn leven minder ingewikkeld zou zijn als ik niet een aanzienlijk deel ervan zou moeten besteden aan het ‘concurreren’ op de markt. Ik zou mijn tijd veel liever besteden aan het grootbrengen van een gezin en het verzorgen van mijn man, mijn kinderen en als ik de tijd heb, mijn gemeenschap.
Ik weet niet zeker of er een groter doel bestaat, als vrouw op deze aarde.
“We leven in een feministisch establishment omdat generaties zwakke mannen hun frame hebben laten vallen, waardoor ze de macht in hun relaties en over hun kinderen verloren. We leven in een feministisch establishment omdat vrouwen collectivistisch zijn en macht verwerven via hun gecoördineerde stemblok. We leven in een feministisch establishment omdat vaders hun macht hebben verloren door regeringen die hen van het gezag over hun kinderen hebben beroofd door vrouwen de totale psychologische controle over hun opvoeding te geven. We leven in een feministisch establishment omdat onze samenlevingen promiscue zijn geworden, waardoor een grote groep celibatairen en eeuwige vrijgezellen is ontstaan die weinig positieve invloed hebben op de vrouwen in hun samenleving.’ - JerrrrJ
Als de staat om je zou geven, of om het behoud van het gezin, zouden ze ons spaargeld niet devalueren of het onmogelijk maken om te leven door geld uit het niets te drukken en voor God te spelen met onze culturen en levenswijzen.
Ter afsluiting
Ik droom van een samenleving waarin we weer dichter bij onze unieke, individuele essentie kunnen komen. Dat is mijn hoop Bitcoin creëert deze kans.
Svetski heeft opgeroepen Bitcoin “Verantwoordelijkheid gaat omhoog technologie” omdat het in wezen een soort geld is waarbij de verantwoordelijkheid bij de gebruiker moet liggen. Niet je sleutels, niet je munten. Dit is niet alleen aanwezig op het niveau van het individu, maar helemaal tot in de grotere organisaties (geen reddingsoperaties).
Door te upgraden naar verantwoord, gezond geld, denk ik dat we het gedrag van mensen veranderen, zodat ze weer in lijn komen met hun kernnatuur.
Mannen met een mannelijke omlijsting mogen opnieuw leiden, en vrouwen in hun vrouwelijke vorm zullen kleur en leven in de wereld koesteren en voortbrengen.
Dit is een gastpost van Paloma De la Hoz. De geuite meningen zijn volledig hun eigen meningen en weerspiegelen niet noodzakelijkerwijs die van BTC Inc. of Bitcoin Tijdschrift.
Originele bron: Bitcoin Magazine