By Bitcoin Tijdschrift - 1 jaar geleden - Leestijd: 15 minuten
Lessen om te overwegen bij het bouwen van een gedecentraliseerde toekomst
Wat kunnen we leren van de 18e eeuw met betrekking tot bestuur en macht bij het ontwerpen van een toekomst waarop gebouwd kan worden Bitcoin?
Dit is een opinieredactioneel commentaar van Buck O Perley, een software-engineer bij Unchained Capital die helpt bouwen bitcoin- inheemse financiële diensten.
Dit is deel één van een tweedelige artikelenreeks die crypto-governance en de gevaren van factie beschrijft.
inleiding
Ik schreef dit bericht oorspronkelijk eind 2017, nadat de "Big Blockers" waren afgesplitst om hun eigen keten te beginnen met Bitcoin Cash- en Segwit-activering maar voordat er iets was afgerekend SegWit2x.
Hoewel de debatten over de technische verdiensten en risico's van de verschillende paden voorwaarts op zichzelf al interessant waren, ontdekte ik dat er een ander aspect van het debat was dat zowel onderbelicht was als naar mijn mening veel consequenter was: hoe mensen beslissingen nemen met behoud van vrijheid en het minimaliseren van de kosten van verkeerde beslissingen.
Autoritarisme heeft een universele aantrekkingskracht. Het is gemakkelijk en comfortabel om voor u gezorgd te worden, om uw vertrouwen in autoriteit te stellen. Vrijheid is riskant. Het kost werk. Het vergt ook nederigheid. Er is een overmoed inherent aan weten dat je gelijk hebt en streven naar een systeem dat het je zo gemakkelijk mogelijk maakt om je zin te krijgen. Het is veel moeilijker om te geloven dat je gelijk hebt, maar om je te begrijpen macht niet zijn en leven in een systeem met mensen met wie je het misschien niet eens bent.
Dit is het probleem van het bestuur. Dit was het probleem in de kern van De Blocksize-oorlog en is er een waar we mee blijven worstelen, of we het nu hebben over? Taproot-activering of wat de volgende upgrade naar het netwerk zou moeten zijn. Ze worden momenteel ook aan het licht gebracht in de Ethereum-gemeenschap met vragen over transactiecensuur en besluitvorming rond de fusie.
Dit is ook geen nieuw probleem en wat ik destijds het meest miste in de discussies, een afwezigheid die vandaag voortduurt, is een waardering voor de lessen van degenen die eeuwen voor ons jaren aan dezelfde problemen hadden gedacht.
Er is een neiging die mensen hebben voor recentheidsbias. Wij geloven dat de mensen van nu beter weten. We zijn geavanceerder. We zijn voorbij de problemen en beperkingen van onze voorouders geëvolueerd.
Het feit is dat de menselijke natuur constant is. Het vertegenwoordigt geen probleem dat moet worden opgelost, maar eerder een realiteit die altijd moet worden aangepakt, aangewend, benut en beperkt. Dit zijn de ideeën die ik wilde onderzoeken.
Een verhaal van twee Genesis
Op 4 juli 1776 schreef Thomas Jefferson in de Onafhankelijkheidsverklaring:
“Wanneer het in de loop van de menselijke gebeurtenissen noodzakelijk wordt voor een volk om de politieke banden die hen met een ander hebben verbonden te ontbinden en onder de machten van de aarde de afzonderlijke en gelijkwaardige positie in te nemen waartoe de wetten van de natuur en van de god van de natuur hen recht geeft, vereist een fatsoenlijk respect voor de meningen van de mensheid dat zij de oorzaken bekendmaken die hen tot scheiding aanzetten.”
Wat uit deze verklaring voortkwam, was een van de meest radicale experimenten in volkszelfbestuur in de geschiedenis, en een die al meer dan 200 jaar standhoudt.
Ter vergelijking: sinds het einde van de Amerikaanse Revolutie heeft Frankrijk twee eigen revoluties ondergaan en bevindt het zich momenteel in de vijfde iteratie van een republiek. In het noorden duurde het tot de Canadese wet van 1982 dat het vermogen van de Kroon en het Britse parlement om wetten over Canada aan te nemen uiteindelijk eindigde. Dit wil nog maar niets zeggen over de plaag van fascistische en communistische regimes die de wereld in de 20e eeuw teisterden als verdere experimenten in alternatieve bestuursplannen.
De Amerikaanse Revolutie was in veel opzichten de eerste, zij het onvolmaakte, realisatie van de theorieën van de Verlichting, waarover bijna een eeuw eerder in Europa werd gedebatteerd, en de Lockeaanse idealen van zelf-soevereiniteit, natuurlijke rechten en privé-eigendom.
Op januari 3, 2009, Satoshi Nakamoto schreef wat uiteindelijk kan worden gezien als een even monumentaal keerpunt in het verhaal van menselijk zelfbestuur.
000000000019d6689c085ae165831e934ff763ae46a2a6c172b3f1b60a8ce26f
Voor degenen die niet bekend zijn met de innerlijke werking van Bitcoin, het bovenstaande is een hash van de Genesisblok van de Bitcoin blockchain.
Wanneer gedecodeerd, zijn er veel Bitcoin specifieke informatie hier ingebed, maar van belang is een krantenkop van die dag, gecodeerd in de coinbase van dat eerste blok:
"The Times 03 / Jan / 2009 Kanselier op de rand van een tweede reddingsplan voor banken."
Deze gerichte verwijzing naar de grootste financiële ineenstorting in bijna een eeuw (samen met de rest van de gegevens in het Genesis-blok), maakt deel uit van alle volledige knooppunten die op de Bitcoin netwerk. Deze gegevens zullen door alle deelnemers aan het netwerk worden verspreid zolang zelfs maar één enkele machine deze blijft gebruiken (een bewijs van de permanentie van de onveranderlijkheid van de blockchain).
De lancering van de Bitcoin netwerk in gang gezet een ongekende beweging van innovatie en het creëren van welvaart, een gebeurtenis die lijkt op de lancering van internet, de oprichting van een nieuw land en de VS die de gouden standaard in één verpakte. In een tijdsbestek van een decennium, Bitcoin ging van een marktkapitalisatie van een harde schijf in iemands garage naar een waarde van honderden miljarden dollars, bracht honderden andere cryptocurrencies en blockchains voort en bracht een nieuwe, wereldwijde, gedecentraliseerde en niet-gouvernementele economie ter waarde van biljoenen voort.
Terwijl de mijnbouw van de Bitcoin Genesis Block was misschien niet helemaal het "schot dat over de hele wereld werd gehoord" dat de Amerikaanse Revolutie was, was de uitdaging die Nakamoto aan het mondiale financiële systeem gaf niet minder dubbelzinnig. Aan de ene kant heb je bij de oprichting van de Verenigde Staten niet alleen de eerste moderne poging tot zelfbestuur, maar ook de eerste poging om het bestuur te codificeren en een monarch te vervangen door een systeem van wetten, (negatief) rechten en een beperkte overheid. Aan de andere kant, met de creatie van Bitcoin, heb je de eerste poging om letterlijk een systeem van regels voor menselijke interactie te schrijven in code die op machines wordt uitgevoerd, waarmee het eerste objectieve bestuurssysteem wordt gecreëerd dat de wereld ooit heeft gezien. Met de Bitcoin netwerk, hoeft u niet te raden naar de bedoeling van de code of deze te interpreteren. Hij loopt of hij loopt niet. Door de software uit te voeren en u aan te melden voor het netwerk, gaat u akkoord met de regels. Houd je niet van de regels en je bent vrij om te vertrekken … of vrij om te proberen ze te veranderen als de juiste mechanismen worden ingevoerd.
Als geld de manier is waarop we waarde overdragen en uitdrukken binnen een samenleving, Bitcoin codificeerde voor het eerst ooit een objectieve regelset die die samenleving regelde.
Bestuur! Waar is het goed voor?
Ik breng dit allemaal naar voren omdat het onderwerp governance zowel een hevig bediscussieerd als onderbelicht aspect is geworden binnen het cryptocurrency-ecosysteem en ik denk dat het te vergelijken is met het vergelijkbare debat van eeuwen eerder onder de architecten van de Amerikaanse grondwet.
De meeste hedendaagse discussies over dit onderwerp, zowel binnen als buiten de cryptocurrency-wereld, hebben de neiging zich te concentreren op hoe je het meest efficiënt een beslissing kunt nemen en uitvoeren. Wat echter vaak over het hoofd wordt gezien, is de moeilijkere vraag die ons in staat zal stellen om een echt duurzaam, inclusief en mondiaal financieel systeem te creëren: hoe bepaal je in een samenleving met een diversiteit aan meningen en belangen wat de "juiste" beslissing is om uit te voeren in de eerste plaats?
In veel van de gesprekken over bestuur heb ik veel handen gezwaaid over eerlijkheid, de 99% versus de 1%, 'gedemocratiseerde' besluitvorming, wat 'de gemeenschap' wil en bescherming tegen 'speciale belangen'. Vragen of: code is wet of waar Nakamoto's "oorspronkelijke visie" voor is Bitcoin was of wat de "echte" of "echte" versie van is Bitcoin zwerf sociale media en prikborden. Argumenten die meer op elkaar lijken religieus fundamentalisme or Marxistisch-leninistische propaganda zijn stand-ins geworden voor een beredeneerd debat.
Er zijn nieuwe cryptocurrencies ontwikkeld om "digitale gemenebesten" te creëren en om direct te kunnen stemmen over protocolwijzigingen. Sommige mensen beweren zelfs dat systemen die menselijke interactie regelen kan helemaal zonder bestuur bestaan. Er vindt ongelooflijk veel onderzoek plaats naar efficiëntere mechanismen voor het afdwingen van regels, zoals proof-of-stake versus Bitcoin's proof-of-work, maar zelfs deze besteden meer tijd aan het bespreken hoe slechte actoren efficiënter kunnen worden gestraft dan de mechanismen die bepalen wat in de eerste plaats een "slechte actor" is. Dit is hetzelfde als discussiëren over de meest efficiënte manier om criminelen in de gevangenis te zetten voordat we bespreken hoe te definiëren en te beslissen wat iemand in de eerste plaats tot een crimineel maakt.
Om te zeggen dat bestuur helemaal niet nodig is, of zelfs maar bestuur willen vertegenwoordigt een soort of machtsspel, lijkt mij naïef de aard van de mensheid verkeerd te begrijpen. Zelfs in een systeem dat wordt geregeerd door code, gaat dit standpunt ervan uit dat er objectieve, definitieve waarheden bestaan. Het probleem is echter dat we allemaal in onze eigen subjectieve werelden leven met subjectieve waarden die allemaal een verschillende mate van geldigheid hebben. De verspreiding van informatie is niet perfect, en wantrouwen tussen groepen is een natuurlijk bijproduct. Het belangrijkste is dat geen mens onfeilbaar is.
Verder, geloven dat er geen governance nodig is, is negeren dat, in tegenstelling tot goud dat fysiek en onveranderlijk is, een cryptocurrency bestaat uit code die op een oneindig aantal manieren kan worden verbeterd en geïnnoveerd. Zelfs de keuze om niet te innoveren is een expliciete, door mensen geleide keuze.
Dit is iets waar de Amerikaanse oprichters zich terdege van bewust waren bij het opstellen van een grondwet - het vermogen van de mensheid om op onvoorspelbare manieren te evolueren. Dus creëerden ze, hoe onvolmaakt ook toegepast, een systeem gebaseerd op universele en tijdloze waarden. In de woorden van Calvin Coolidge:
“Over de Verklaring is er een finaliteit die buitengewoon rustgevend is ... Als alle mensen gelijk zijn geschapen, is dat definitief. Als regeringen hun rechtvaardige bevoegdheden ontlenen aan de instemming van de geregeerden, is dat definitief. Er kan geen vooruitgang, geen vooruitgang worden geboekt buiten deze voorstellen. Als iemand hun waarheid of hun deugdelijkheid wil ontkennen, is de enige richting waarin hij historisch kan gaan niet vooruit, maar achteruit naar de tijd dat er geen gelijkheid was, geen rechten van het individu, geen heerschappij van het volk.”
Vanwege deze onveranderlijke natuurwetten is niet alleen een vorm van bestuur noodzakelijk, maar ook onvermijdelijk. Deze feiten negeren, vooral in een systeem dat zo complex en ontwrichtend is als een cryptocurrency, is niet alleen naïef, maar, zoals ik hieronder zal uitleggen, ook gevaarlijk.
Wat is "goed bestuur?"
Als we het hierover eens kunnen worden, is de volgende vraag of er een of andere vorm van bestuur zal ontstaan, hoe kunnen we een systeem bouwen dat het meest ten goede komt aan degenen die het moet dienen en zichzelf uiteindelijk beschermen tegen tirannie? Dit is waar ik denk dat de kwaliteit van de dialoog in de cryptocurrency-gemeenschap het meest tekort is geschoten.
Het probleem komt naar mijn mening voort uit de expertisegebieden waar onze leiders vandaan komen. Terwijl de leiders van de Verlichting varieerden van filosofen tot advocaten tot staatslieden tot religieuze leiders tot economen tot landeigenaren en zelfs ten minste één ondernemer/wetenschapper (Benjamin Franklin), zijn de meeste cryptocurrency-ontwerpers en influencers tegenwoordig ofwel voornamelijk ingenieurs of ondernemers (of gewoon shitposters) . Waar de eerstgenoemden zich voornamelijk bezighielden met filosofische en objectieve vragen zoals de aard van de mensheid, het behoud van vrijheid, en de aard van discours en compromissen, zijn de laatstgenoemden, terecht in hun respectieve domeinen, het meest geïnteresseerd in de veel subjectievere wereld van eenzijdige besluitvorming in het belang van hun project of bedrijf. Het zijn degenen die de meest efficiënte en effectieve oplossing willen uitvoeren voor een bepaald probleem, een geheel subjectieve oefening.
"Vertrouw niet op prinsen." — Psalmen 146:3
Hoewel de ondertekening van de Onafhankelijkheidsverklaring vandaag de dag het meest onze aandacht trekt, wordt vaak over het hoofd gezien hoeveel werk, denkwerk en herhaling er werkelijk zijn gestoken in het ontwerpen van een regering van, door en voor het volk. Het proces omvatte de Albany-congres in 1754, drie continentale congressen, waaronder het aannemen van de artikelen van de confederatie, en ten slotte tot de constitutionele conventie en de ratificatie van de grondwet van de Verenigde Staten (die de toen failliete en disfunctionele regering verving volgens de artikelen van de confederatie). Dit alles raakt niet eens aan de bijdragen die in de vorige eeuw zijn geleverd door Verlichtingsfilosofen, waaronder Smith, Locke, Paine, Hume, Rousseau, Kant, Bacon en nog veel meer.
Een van de meest controversiële delen van het debat tussen de oprichters van de Verenigde Staten was gecentreerd rond: de beste manier om de vrijheid van het individu te beschermen tegen mogelijke aanvallers? (zowel intern als extern) en tegelijkertijd de overheid in staat te stellen haar primaire taken uit te voeren.
Eerst en vooral moesten ze zichzelf beschermen tegen buitenlandse indringers en binnenlandse opstand (kwetsbaarheden waaraan cryptocurrencies ook geen gebrek hebben). Dit zou een zekere mate van coördinatie tussen en tussen de staten en hun burgers vergen. Met een regering die zo in staat is om deze bedreigingen af te weren, was de volgende prioriteit hoe een dergelijk orgaan bijeen te brengen en tegelijkertijd te voorkomen dat het inbreuk maakt op de vrijheden waarvoor het in de eerste plaats was opgericht om te beschermen. Zoals Thomas Jefferson zei:
"De natuurlijke vooruitgang van de dingen is dat de vrijheid toegeeft en de overheid terrein wint."
Hoewel je zeker een verdedigbare bewering zou kunnen doen dat het Amerikaanse experiment in het tweede doel heeft gefaald (ik zou willen stellen dat de centrale tekortkoming in het huidige Amerika een gebrek aan onderwijs is geweest, met name gedecentraliseerd onderwijs, dat een van de bepalende sterke punten als opgemerkt door Tocqueville in Democratie in Amerika”, maar dat is een onderwerp voor een andere post!), het punt is dat veel nadenken en debat, teruggaand naar John Locke in de 17e eeuw, ging in het creëren van een bestuurssysteem dat begon vanuit de veronderstelling dat macht omkoopbaar was. Het werd ontworpen met de erkenning dat goed bestuur noodzakelijk was (en bij afwezigheid zou tiranniek bestuur de leegte opvullen), dat het het vermogen zou hebben om te veranderen en aan te passen, dat het niet alleen mogelijk maar waarschijnlijk was dat verkeerde beslissingen konden worden genomen ( zelfs door de ‘juiste’ mensen) en dat de structuur van macht in welke vorm dan ook altijd moet uitgaan van een vermoeden van wantrouwen.
Een van de beste plaatsen om inzicht te krijgen in de inhoud van dit debat is in de Federalist Papers. Een verzameling van 85 essays, voornamelijk geschreven door Alexander Hamilton met bijdragen van James Madison en John Jay, gepubliceerd tussen 1787-88, de Federalist Papers vormen een van de meest grondige openbare verdediging van het ontwerp van de Amerikaanse grondwet die beschikbaar is. De vragen die naar mijn mening het meest relevant zijn voor de wereld van cryptocurrency-governance, hebben betrekking op de aard van macht en de invloed van factie.
De lijst met hun zorgen omvatte:
Misplaatst geloof dat macht in handen zou zijn van mensen met goede bedoelingen
“Het is tevergeefs om te zeggen dat verlichte staatslieden in staat zullen zijn om deze botsende belangen bij te stellen en ze allemaal ondergeschikt te maken aan het algemeen belang. Verlichte staatslieden zullen niet altijd aan het roer staan” — James Madison, Federalist #10: “Het nut van de Unie als een waarborg tegen binnenlandse factie en opstand”
De tirannie van de meerderheid
"De meerderheid, die zo'n naast elkaar bestaande passie of interesse heeft, moet door hun aantal en lokale situatie niet in staat zijn om plannen van onderdrukking te coördineren en uit te voeren." — Madison, Federalist #10
“Er is waargenomen dat een pure democratie, als het mogelijk zou zijn, de meest perfecte regering zou zijn. De ervaring heeft geleerd dat geen enkele positie valser is dan deze. De oude democratieën waarin het volk zelf beraadslaagde, bezaten nooit één goede eigenschap van de regering. Hun karakter was tirannie; hun figuur misvorming.” - Hamilton, Toespraak in New York (21 juni 1788)
Factions
“Onder een factie versta ik een aantal burgers, of ze nu een meerderheid vormen of een minderheid van het geheel, die verenigd en gedreven zijn door een of andere gemeenschappelijke impuls van hartstocht of interesse, die worden geschaad aan de rechten van andere burgers, of aan de permanente en gezamenlijke belangen van de gemeenschap.
...
"Mannen met een eigenaardig humeur, met plaatselijke vooroordelen of met sinistere bedoelingen, kunnen door intriges, corruptie of andere middelen eerst het kiesrecht verkrijgen en vervolgens de belangen van het volk verraden." — Madison, Federalist #10
Zij die aan de macht zijn
"De waarheid is dat alle mannen die macht hebben, gewantrouwd moeten worden." — James Madison
En de meest opvallende waarschuwing voor mijn geest vanwege onze natuurlijke menselijke neiging om het slachtoffer te worden van de aantrekkingskracht van paternalisme:
Degenen in machtsposities die al het vertrouwen van het volk hebben
"Want het is een waarheid, die de ervaring van eeuwen heeft bevestigd, dat de mensen altijd het meest in gevaar zijn wanneer de middelen om hun rechten te schaden in het bezit zijn van degenen van wie ze de minste verdenking koesteren." — Alexander Hamilton (The Federalist Papers #25)
Wat al deze punten met elkaar verbindt, is dat ze allemaal een wantrouwen tegen macht onderstrepen, in welke vorm dan ook, ook al zouden veel van deze zelfde mensen binnenkort in staat zijn om de macht uit te oefenen die ze nu bemoeilijken (vijf van de grondleggers zouden later worden president).
Ze wantrouwden de macht in de handen van een egoïstische tiran en in die van iemand met altruïstische bedoelingen.
Ze wantrouwden de heerschappij van de meerderheid en van de minderheid.
Ze wantrouwden facties en ze wantrouwden filosoofkoningen.
Accepteer compromissen, waardeer Gridlock
Als we erkennen dat het punt van een cryptocurrency, of in ieder geval het punt van iemand wiens doel het is om een wereldwijd en gedistribueerd betalingssysteem (of wereldcomputer) te zijn, is om een systeem te creëren dat mensen omvat met een breed scala aan motivaties en verschillende belangen, en als we verder erkennen dat: engineering omvat vaak de subjectieve praktijk van het meten van afwegingen, veiligheid versus snelheid, geheugen versus prestaties, diepte versus breedte van adoptie, enz., dan moet je er rekening mee houden dat er een bestuurssysteem moet bestaan om deze verschillende en meestal alle gerechtvaardigd belangen om het hele ecosysteem verder te stuwen.
“Aan het begin van mijn carrière als ingenieur had ik geleerd dat alle beslissingen objectief waren tot de eerste regel code werd geschreven. Daarna waren alle beslissingen emotioneel.” ― Ben Horowitz, Het moeilijke van moeilijke dingen
Dit wil allemaal zeggen dat als je een systeem creëert dat verschillende gezichtspunten en subjectieve belangen omvat, er met twee dingen rekening moet worden gehouden:
1. Het aanbrengen van een wijziging zou moeten zijn: zeer moeilijk.
2. Verandering van het systeem moet mogelijk zijn en in de veronderstelling dat het heel redelijk is om te verwachten dat een positieve (of in ieder geval niet-negatieve) verandering komt van een factie waarmee je het niet eens bent. D.w.z, vertrouw meer op het systeem dan op uw eigen oordeel.
Hoe deze punten zich manifesteren, is te zien in een systeem dat compromissen moet belonen met incrementele maar duurzame vooruitgang om de meest uiteenlopende meningen en belangen te omvatten en te promoten, terwijl ook sterke bewapening met patstelling wordt bestraft, zelfs als de "pure" vooruitgang wordt voorgesteld kunnen verschijnen de beste weg vooruit zijn.
Hoewel Madison inderdaad waarschuwt tegen de verderfelijkheid van factie, is Federalist No. 10 in feite vooral gewijd aan deze waarschuwing, maar de kern van zijn betoog is de erkenning dat de ondeugden van de factie een noodzakelijk kwaad zijn bij het besturen van grote en diverse groepen van mensen:
“Vrijheid is voor factie wat lucht is om te vuren, een voedingsmiddel zonder welke het onmiddellijk verloopt. Maar het zou niet minder dwaas kunnen zijn om de vrijheid af te schaffen, die essentieel is voor het politieke leven, omdat het de factie voedt, dan om de vernietiging van lucht te wensen, die essentieel is voor het dierenleven, omdat het zijn vernietigende werking aan het vuur verleent. ”
Dit wil zeggen dat onenigheid moet worden geaccepteerd als een realiteit van het leven en daarom moet er een goed bestuurssysteem zijn ingebouwd met het begrip dat er facties zullen ontstaan en dat de effecten ervan moeten worden geabsorbeerd als het systeem wil blijven bestaan.
Madison begint dit gedeelte inderdaad door erop te wijzen dat “[t]hier twee methoden zijn om het onheil van facties te genezen: de ene, door de oorzaken ervan weg te nemen; de andere, door de effecten ervan te beheersen. later alleen om uit te leggen dat de eerste remedie "unwiseterwijl dat laatste “onuitvoerbaar” is voor het bevorderen van vrijheid. Madison vervolgt (nadruk de mijne):
“Zolang de rede van de mens feilbaar blijft en hij de vrijheid heeft om die uit te oefenen, zullen er verschillende meningen worden gevormd. Zolang het verband bestaat tussen zijn rede en zijn eigenliefde, zijn meningen en zijn passies zullen een wederzijdse invloed op elkaar hebben.”
Deel twee van dit artikel gaat verder met: "Wat heeft dit allemaal te maken met cryptocurrency?"
Dit is een gastpost van Buck O Perley. Geuite meningen zijn volledig van henzelf en weerspiegelen niet noodzakelijkerwijs die van BTC Inc of Bitcoin Tijdschrift.
Originele bron: Bitcoin Magazine