The Big Flip: renteverwachtingen stijgen naar boven

By Bitcoin Tijdschrift - 1 jaar geleden - Leestijd: 8 minuten
Do 2 maart 2023 5:45 uur

The Big Flip: renteverwachtingen stijgen naar boven

De Big Flip-these wint steeds meer terrein in de financiële wereld en beschrijft het misplaatste geloof van de markt in het verloop van de inflatie en de beleidsrente.

Het onderstaande artikel is een gratis volledig stuk uit een recente uitgave van Bitcoin Tijdschrift PRO, Bitcoin De premiummarkten-nieuwsbrief van het tijdschrift. Om als een van de eersten deze inzichten en andere on-chain te ontvangen bitcoin marktanalyse rechtstreeks in uw inbox, Abonneer nu.

De grote klap

In dit artikel gaan we dieper in op een macrothese die steeds meer aandacht krijgt in de financiële wereld. De “Big Flip” werd voor het eerst geïntroduceerd door een pseudonieme macrohandelaar INArteCarloDoss, en is gebaseerd op het schijnbaar misplaatste geloof van de markt in het beloop van de inflatie en vervolgens het beloop van de beleidsrente. 

Link naar ingesloten tweet.

Om de stelling te vereenvoudigen is de Big Flip gebaseerd op de veronderstelling dat een dreigende recessie in 2023 verkeerd was. Hoewel de rentemarkt de overtuiging dat een naderende recessie waarschijnlijk was, volledig had ingeprijsd, zou het langer kunnen duren voordat de tijdlijn van de grote omslag en recessie zich afspeelt. Deze verandering in de marktverwachtingen kan met name worden bekeken via futures op Fed-fondsen en de korte rente op Amerikaanse staatsobligaties.

In de tweede helft van 2022, toen de marktconsensus veranderde van het verwachten van diepgewortelde inflatie naar desinflatie en een uiteindelijke economische krimp in 2023, begon de rentemarkt meerdere renteverlagingen door de Federal Reserve in te prijzen, die als rugwind voor aandelen dienden vanwege deze verwachting van een lagere discontovoet.

Onder 'Geen beleidswijziging in zicht: "Hoger voor langer" tarieven aan de horizon," we schreven:

“Volgens ons zal het beleid van de Fed voldoende restrictief blijven, totdat er sprake is van een betekenisvolle vertraging in de éénmaands- en driemaandscijfers op jaarbasis voor maatregelen in de sticky bucket.”

“Hoewel het waarschijnlijk niet in het belang van de meeste passieve marktdeelnemers is om de activaspreiding van hun portefeuille dramatisch te veranderen op basis van de toon of de uitdrukking van de voorzitter van de Fed, geloven wij wel dat ‘langer hoger’ een toon is die de Fed zal hanteren. blijven communiceren met de markt.

“In dat opzicht is het waarschijnlijk dat degenen die op agressieve wijze de beleidsspil proberen te bereiken, opnieuw buitenspel kunnen worden gezet, althans tijdelijk.

“Wij geloven dat een hogere bijstelling van de renteverwachtingen mogelijk is in 2023, omdat de inflatie hardnekkig blijft. Dit scenario zou leiden tot een voortdurende renteverhoging, waardoor de prijzen van risicovolle activa zouden dalen als weerspiegeling van hogere disconteringsvoeten.”

Sinds de publicatie van dat artikel op 31 januari zijn de futures op de Fed-fondsen voor januari 2024 met 82 basispunten (+0.82%) gestegen, waardoor meer dan drie volledige renteverlagingen die de markt oorspronkelijk verwachtte in 2023, teniet werden gedaan. Een hele reeks Fed-sprekers hebben onlangs dit standpunt van ‘hoger voor langer’ herhaald.

Terwijl we dit artikel schreven, blijft de Big Flip-these zich uitspelen. Op 24 februari kwam de Core PCE-prijsindex hoger uit dan verwacht.

Hieronder ziet u het verwachte beloop van de Fed Funds-rente in oktober, december en nu. 

Ondanks de desinflatie-CPI-cijfers op jaarbasis gedurende een groot deel van de tweede helft van 2022, is de aard van dit inflatoire marktregime iets dat de meeste marktdeelnemers nog nooit hebben meegemaakt. Dit kan leiden tot de overtuiging dat er sprake is van “tijdelijke” druk, terwijl de inflatie in werkelijkheid verankerd lijkt te zijn als gevolg van een structureel tekort op de arbeidsmarkt, om nog maar te zwijgen van de financiële omstandigheden die sinds oktober sterk zijn versoepeld. De versoepeling van de financiële omstandigheden vergroot de neiging van consumenten om te blijven uitgeven, wat bijdraagt ​​aan de inflatiedruk die de Fed probeert de kop in te drukken. 

Nu het officiële werkloosheidscijfer in de Verenigde Staten op het laagste punt in 53 jaar staat, zal de structurele inflatie op de werkvloer aanhouden totdat er voldoende speling op de arbeidsmarkt is, waardoor de Fed de broekriem zal moeten blijven aanhalen in een poging de crisis te verstikken. inflatie die steeds meer lijkt te zijn verankerd.

Terwijl de flexibele componenten van de consumentenprijsindex sinds hun piek in 2022 agressief zijn gedaald, blijven de hardnekkige componenten van de inflatie – met een bijzondere nadruk op de lonen in de dienstensector – koppig hoog, wat de Fed ertoe aanzet haar missie voort te zetten om de inflatie op te zuigen. lucht uit de figuurlijke ruimte van de Amerikaanse economie.

Sticky CPI meet de inflatie van goederen en diensten, waarbij de prijzen doorgaans langzamer veranderen. Dit betekent dat zodra er een prijsstijging komt, deze veel minder waarschijnlijk zal afnemen en minder gevoelig is voor de druk die voortkomt uit het strakkere monetaire beleid. Nu de Sticky CPI op jaarbasis nog steeds 6.2% bedraagt, zijn er voldoende aanwijzingen dat een “hoger voor langer”-beleidskoers nodig is voor de Fed. Dit lijkt precies te zijn wat er wordt ingeprijsd.

Bloomberg, gepubliceerd op 18 februari, herhaalde het standpunt van de desinflatie en keerde terug naar een herversnelling in het artikel “Fed's voorkeursinflatiemeters lopen heet. '

“Het is verbijsterend dat de daling van de inflatie op jaarbasis volledig tot stilstand is gekomen, gezien de gunstige basiseffecten en het aanbodklimaat. Dat betekent dat er niet veel nodig is voordat er nieuwe inflatiepieken ontstaan.” – Bloomberg Economie 

Dit komt op een moment dat consumenten nog steeds ongeveer 1.3 biljoen dollar aan overtollige besparingen op brandstofverbruik hebben. 

Hoewel de spaarquote extreem laag is en de totale besparingen van huishoudens afnemen, wijst het bewijsmateriaal erop dat er voldoende buffer is om de economie voorlopig in nominale termen op een hoge temperatuur te houden, waardoor de inflatiedruk wordt aangewakkerd terwijl de vertragingseffecten van het monetair beleid door de economie filteren. 

Het is ook belangrijk om te onthouden dat er een deel van de economie is dat veel minder rentegevoelig is. Terwijl de gefinancialiseerde wereld – Wall Street, durfkapitaalbedrijven, technologiebedrijven, enz. – afhankelijk zijn van een nulrentebeleid, is er een ander deel van de Amerikaanse economie dat zeer ongevoelig is voor rentetarieven: het deel dat afhankelijk is van sociale uitkeringen.

Degenen die afhankelijk zijn van federale uitgaven spelen een grote rol bij het aandrijven van de nominaal hete economie De aanpassingen aan de kosten van levensonderhoud (COLA) zijn in januari volledig doorgevoerd, wat een nominale stijging van de koopkracht van 8.3% oplevert voor de ontvangers.

De ontvangers van de sociale zekerheid beschikken feitelijk niet over een grotere koopkracht in reële termen. De psychologie van een nominale stijging van de uitgaven is krachtig, vooral voor een generatie die niet gewend is aan inflatiedruk. Het extra geld aan sociale zekerheidscontroles zal blijven leiden tot een nominaal economisch momentum.

Core PCE wordt warm

Volgens de Core PCE-gegevens van 24 februari was de maand-op-maand-uitlezing de grootste verandering in de index sinds maart 2022, waarmee de desinflatoire trend werd doorbroken die in de tweede helft van het jaar werd waargenomen en die als tijdelijke rugwind diende voor risicovolle activa en obligaties. 

De hete Core PCE-afdruk is van vitaal belang voor de Fed, omdat de Core PCE met name een gebrek aan variabiliteit in de gegevens met zich meebrengt vergeleken met de CPI, gezien de uitsluiting van energie- en voedselprijzen. Hoewel men zich kan afvragen of een inflatiemeter zonder energie of voedsel levensvatbaar is, is het belangrijkste punt dat we moeten begrijpen dat de volatiele aard van grondstoffen uit genoemde categorieën de trend kan vertekenen, waardoor de volatiliteit toeneemt. De echte zorg voor Jerome Powell en de Fed is een loon-prijsspiraal, waarbij hogere prijzen hogere prijzen voortbrengen, en zich in de psychologie van zowel bedrijven als arbeiders nestelen in een vervelende feedbackloop.

'Dat is de zorg van Powell en zijn collega's, die zo'n 600 kilometer verderop in Washington zitten en proberen te beslissen hoeveel hoger ze de rente moeten verhogen om de inflatie te beteugelen. Wat Farley beschrijft komt ongemakkelijk dicht in de buurt van wat in economentaal bekend staat als een loon-prijsspiraal – precies datgene wat de Fed koste wat het kost wil vermijden.” —- “De ergste angst van Jerome Powell dreigt werkelijkheid te worden op de zuidelijke arbeidsmarkt"

De volgende bijeenkomst van de Fed is op 21 en 22 maart, waarbij de markt op het moment van schrijven een waarschijnlijkheid van 73.0% op een renteverhoging van 25 basispunten heeft ingeschat, terwijl de resterende 27% neigt naar een verhoging van de beleidsrente met 50 basispunten.

Het toenemende momentum voor een hogere eindrente zou de marktdeelnemers enige adempauze moeten geven, omdat de waarderingen op de aandelenmarkten steeds meer los lijken te staan ​​van de kortingen op de rentemarkt.

Een leidende strateeg van Morgan Stanley uitte onlangs deze zorg tegenover Bloomberg, daarbij verwijzend naar de aandelenrisicopremie, een maatstaf voor het verwachte rendementsverschil op de risicovrije (in nominale termen) obligatiemarkt ten opzichte van het verwachte winstrendement op de aandelenmarkt.

“Dat belooft niet veel goeds voor aandelen, aangezien ze door de scherpe rally van dit jaar de duurste sinds 2007 zijn geworden, gemeten naar de aandelenrisicopremie, die een niveau heeft bereikt dat bekend staat als de 'doodzone', zei de strateeg.

“De risico-rendementsverhouding voor aandelen is nu ‘zeer slecht’, vooral omdat de Fed nog lang niet klaar is met het beëindigen van haar monetaire verkrapping, de rente over de hele curve hoger blijft en de winstverwachtingen nog steeds 10% tot 20% te hoog zijn, schreef Wilson in een notitie. .

“Het is tijd om terug te keren naar het basiskamp voor de volgende winstdaling”, aldus de strateeg, die vorig jaar op nummer 1 stond in het onderzoek van institutionele beleggers toen hij de uitverkoop van aandelen correct voorspelde.” — Bloomberg en Morgan Stanley zeggen dat de S&P 500 binnen enkele maanden met 26% kan dalen

Laatste opmerking:

De inflatie is stevig verankerd in de Amerikaanse economie en de Fed is vastbesloten de rente zo hoog te verhogen als nodig is om de structurele inflatiedruk voldoende te verminderen, waarvoor waarschijnlijk zowel de arbeidsmarkt als de aandelenmarkt moeten worden gebroken.

De hoop op een zachte landing die veel geavanceerde beleggers aan het begin van het jaar hadden, lijkt te vervlogen, nu ‘langer hoger’ de belangrijkste boodschap is die de markt de afgelopen dagen en weken heeft uitgezonden.

Ondanks dat ze bijna 20% onder het hoogste niveau ooit liggen, zijn aandelen vandaag de dag duurder dan op het hoogtepunt van 2021 en begin 2022, vergeleken met de rente die op de staatsobligatiemarkt wordt aangeboden.

Deze omkering van de koers van aandelen ten opzichte van staatsobligaties is een goed voorbeeld van de Big Flip in actie.

Vind je deze inhoud leuk? Abonneer nu om PRO-artikelen direct in je inbox te ontvangen.

Relevante eerdere artikelen:

Originele bron: Bitcoin Magazine