Het overblijfsel, de parasiet en de massa

By Bitcoin Tijdschrift - 2 jaar geleden - Leestijd: 16 minuut
Vr 3 dec.2021 4:43

Het overblijfsel, de parasiet en de massa

Leden van het Overblijfsel neigen ernaar Bitcoin, terwijl de andere klassen van de samenleving, de parasieten en de massa, vijandig of onwetend blijven.

Een psychologische analyse van de kernarchetypen

In september 2021 schreef ik een stuk met de titel “BitcoinDe mensen zijn het overblijfsel, de massa doet er niet toe. '

Het werd geïnspireerd door het ongelooflijke essay uit de jaren dertig van Albert J. Nock: “Jesaja's baan. '

Daarin heb ik het onderscheid tussen twee brede archetypen (het overblijfsel en de massa) besproken en beargumenteerd waarom Bitcoiners zijn de eerste, terwijl de algemene, lemmingachtige bevolking de laatste is. Ik heb het gebruikt om enkele ideeën te presenteren over selectieve adoptie versus ‘massale adoptie’, hoe nul-op-één-momenten plaatsvinden, en hoe trends vervolgens standhouden dankzij de traagheidsachtige kracht van de achterblijvende massa.

Ik nam ook even de tijd om het Overblijfsel binnen de ‘Grote Verhalen’ te verkennen, vooral enkele van de beste van onze tijd, zoals ‘The Matrix’ en ‘Fight Club’.

Het idee van het Overblijfsel wordt over het algemeen gezien als een bijbels idee, maar de essentie ervan is veel ouder en doordringt het hele menselijke bestaan. Het verhaal van het Overblijfsel is het verhaal van de overlevende, de held, de pionier en het nobele individu. Het is er al vanaf het begin der tijden bij ons en zal er tot het einde zijn.

Ayn Rand, een van de machtigste denkers uit de geschiedenis, schilderde hen af ​​als de ‘Prime Movers’ of ‘Men Of The Mind’, vooral in ‘Atlas Shrugged’ en ‘The Fountainhead’. Ze plaatste ze ook naast degenen die ze omschreef als de ‘moochers’ en de ‘plunderaars’. Het is hier waar ik nog wat verder wil graven.

Mijn eerste artikel ontbeerde een verkenning van de psyche van elk archetype en maakte geen nauwkeurig onderscheid tussen een derde en zeer belangrijk archetype: de parasiet.

Dit is misschien de reden waarom sommige mensen getriggerd werden door mij ‘elitair’, ‘het voortbrengsel van Klaus Schwab’, ‘megalomaan’, enz. te noemen. Natuurlijk kwamen die opmerkingen voornamelijk van lemmingen die het idee hebben overgenomen een homogeen deel van de massa te zijn. , of van natuurlijke parasieten die altijd worden bedreigd door wat waar is. En dat is prima.

In dit tweede deel hoop ik ze verder te triggeren, terwijl ik een beetje opheldering geef voor een paar van de ‘Slapende Overblijfselen’ die ernaar op zoek zijn.

Rands werk is voor mij een grote inspiratiebron geweest, niet alleen vanwege de idealen en kracht van haar boodschap, maar ook vanwege de welsprekendheid en nauwkeurigheid waarmee ze karakters ontwierp die eigenschappen van elk van de drie archetypen belichaamden. Haar protagonisten belichaamden de waarden en deugden van de ideale man of vrouw, de antagonisten waren gebrekkige, angstige parasieten, en ze werden gepresenteerd tegen de achtergrond van een hopeloze massa die, hoewel vaak goed van hart, door de parasieten werd bewapend (tot hun eigen nadeel). ).

Ik zal dit model gebruiken om elk van de algemene archetypische psyches in het grote spel van het leven te beschrijven en te onderzoeken.

Doe ermee wat je wilt. Haal eruit wat je kunt. Wees beledigd als dat jouw ding is, of laat je inspireren als je een overblijfsel bent.

Het overblijfsel

Voordat we ons verdiepen in wie deze parasieten zijn, of waarom de massa doet wat ze doen, laten we eerst eens kijken naar het archetype dat er toe doet: het overblijfsel.

Terwijl ik aan het riffen was op een Bitcoin Magazine Ruimtes over het voorgaande artikel, een idee dat zich in mijn hoofd vormde. Het idee is dat het aantal Overblijfselen veel groter is dan we weten, en dat de verhouding tussen degenen die dat wel zijn en degenen die moeten worden losgekoppeld waarschijnlijk ook een verdeling van 80 tegen 20 is.

Met andere woorden, binnen de bredere 20% van de mensen die ‘overblijfselen’ zijn, is misschien slechts 20% ‘actief’, en daarvan kan 20% als ‘radicaal’ worden beschouwd. Het is eigenlijk 80/20 helemaal naar beneden.

Natuurlijk kunnen we dit tot het uiterste doorvoeren en doorgaan met segmenteren totdat we het enige echte overblijfsel van het overblijfsel van het overblijfsel ontdekken, maar dat zou belachelijk zijn. Laten we ons dus concentreren op drie brede classificaties:

1. Het slapende overblijfsel

2. Het actieve overblijfsel

3. Het radicale overblijfsel

Het slapende overblijfsel

Als 20% van de mensen archetypisch ‘resterend’ materiaal is, dan is 80% van hen inactief.

Ze zijn ofwel verzand in banen die ze niet leuk vinden, ze zijn onderworpen aan slecht ouderschap, ze zijn geïndoctrineerd op school of door de media, ze leven in gebroken samenlevingen of worden op de een of andere manier, vorm of vorm, gehinderd door hun omgeving (nurture).

Ze zitten in ‘The Matrix’, maar moeten nog worden losgekoppeld, maar hebben die jeuk, die splinter in hun geest die hen vertelt dat ‘er iets niet klopt’.

Zij zijn de echt begaafde ingenieur of kunstenaar die je kent, die er bijna is en alle ingrediënten heeft om geweldig te zijn, maar die sprong in het diepe niet heeft gemaakt. Misschien hebben ze de een of andere afvalideologie overgenomen dat ze een slaaf van de samenleving zijn en dat hun eigenbelang er niet toe doet.

In sommige gevallen zijn het gedeeltelijk individuen met rode pillen, wakker genoeg om te weten dat we in een clownwereldsimulatie leven, maar de oranje pil nog moeten slikken, dat wil zeggen dat ze zich voorbereidenBitcoiners.

Zoals met alle dingen is het een getallenspel. Er zijn meer slapende restanten dan actieve restanten. Ze vormen ‘de zwijgende meerderheid’, maar als het erop aan komt, zullen ze zich intuïtief en instinctief aan de goede kant van de geschiedenis scharen.

Als het signaal sterk, zuiver en direct genoeg is, zal het hen uit hun slaap wekken. Dit zijn degenen waar we ons op moeten concentreren om de stekker uit het stopcontact te halen. Dit zijn de mensen die daadwerkelijk zullen luisteren, en niet alleen maar passief luisteren om vervolgens te negeren.

Het actieve overblijfsel

Dit zijn de 20% van de 20%, zij die de oranje pil hebben geslikt. Degenen die uit ‘The Matrix’ komen, die wakker zijn geworden, die de eindeloze velden van menselijke batterijen met hun eigen ogen hebben gezien, en nu verder kunnen kijken dan de leugens en propaganda. Ze kunnen niet alleen vaststellen wat waar is, maar ze ook onder woorden brengen.

Zij vormen de intolerante minderheid. De 4% van het geheel die het laatste bastion van hoop en vrijheid vormen. Ze Sion vormen.

Een lid van het Actieve Overblijfsel is hoogstwaarschijnlijk een Bitcoineh. Nee, dat betekent niet dat een lemming een bitcoin IOU op PayPal voor de USD-winsten. Dat betekent een BitcoinWie weet waarom we hier zijn, leidt misschien een knooppunt, is oranje hun dierbaren aan het beroven, respecteert privé-eigendom, vrijheid, verantwoordelijkheid en onafhankelijkheid, en weigert zich te buigen voor de blinde mandaten van de parasitaire klasse.

Als u dit leest, behoort u waarschijnlijk tot deze groep.

Het radicale overblijfsel

Deze laatste categorie is de 20% van de 20% van de 20%.

Dit zijn de natuurlijke elites, de echte 1%, de leiders, de afvalligen, de onverschrokken strijders aan de frontlinie die niet alleen weigeren zich terug te trekken, maar die ondanks de onoverkomelijke overmacht voorwaarts marcheren en alle Overblijfselen eraan herinneren dat de waarheid de moeite waard is om te sterven. voor.

Het zijn de 300, William Wallace, Alexander de Grote, Nikola Tesla, Isaac Newton, Galileo, Steve Jobs, Morpheus, Neo en Trinity.

Ondanks dat zij de ultieme minderheid vormen (minder dan 1%), bepalen zij de norm. Zij bepalen het tempo en zorgen voor vooruitgang. Net als de punt van de speer doorboren ze de sluier, waardoor de rest van de pijl binnenkomt, gevolgd door de traagheid en het gewicht van de staf (de massa).

Het doet denken aan de oude strijdersfabel (ik weet niet meer waar ik het heb gehoord): in elke groep van 100;

Deze krijger is het radicale overblijfsel. En hoewel hij de aarde misschien niet zal erven, omdat hij vaak een martelaar is, zal hij voor altijd herinnerd worden. Het mag dan tragisch zijn, maar dat is zijn rol, en hij aanvaardt die, trekt zijn wapenrusting aan en stapt voort met de moed van een leeuw.

Waar vindt men het overblijfsel?

Zoals God tegen Jesaja zei: je kunt van twee dingen zeker zijn:

Het overblijfsel is daarbuiten. Waar ik ook kom, ik kom ze tegen. Ze kwamen naar me toe om me te begroeten en te vertellen dat de boodschap waar was. Of het nu op een conferentie is, tijdens een diner, in mijn DM’s, op een Twitter Spaces of die ene andere man op de luchthaven die ook weigert zijn masker te dragen. Je weet wie je bent.

Terwijl de simulatie van de clownwereld het weefsel van de werkelijkheid blijft uithollen, moeten we niet vergeten dat wij het zijn die de aarde zullen erven, want wij zijn de ‘zachtmoedigen’ in de oude betekenis van de term die Jordan Peterson mij heeft helpen herdefiniëren:

De zachtmoedigen zijn “degenen die zwaarden hebben, weten hoe ze die moeten gebruiken, maar kiezen ervoor om ze in de schede te houden.”

Na elke catastrofe of grote cyclus zijn het degenen die overblijven, dankzij hun voorbereiding of louter door wilskracht en karaktersterkte, die worden gedefinieerd als het Overblijfsel. Zij zijn het die de aarde zullen erven... samen met een paar gelukkige schapen die toevallig struikelden en in het paradijs terechtkwamen.

Dus zoek het overblijfsel. Bouw banden met hen op, versterk de banden. Als u niet zeker weet waar ze zich bevinden, volgen hier enkele tips:

Gebruik uiteraard discretie. De massa heeft elke laag van de samenleving overspoeld, net als de parasieten. Een verdeling van het pareto-type zal hier waarschijnlijk ook van toepassing zijn, dus zoek naar authenticiteit.

de parasiet

Dit is het archetype dat ik in deel één niet heb beschreven. Rhand noemde ze de ‘moochers’. De meeste mensen noemen hen de ‘elites’, wat fundamenteel onjuist is, omdat elite zijn impliceert dat je ergens uitzonderlijk in bent.

Parasieten zijn degenen die er niet in zijn geslaagd om op basis van verdienste te concurreren en die extractiemethoden moeten bedenken die zichzelf ten goede komen ten koste van een ander. Met andere woorden: ze zijn netto negatief voor het systeem.

Ik ben op kruistocht geweest om de besten van ons opnieuw als elite te classificeren, terwijl ik het woord 'parasiet' toepaste waar het thuishoorde. Ik schreef er twee jaar geleden zelfs een heel stuk over:

"Ter ondersteuning van de ELITE"

Wie zijn ze?

Zoals ik het zie, bestaat nog steeds 80% uit de massa en 20% uit het overblijfsel, maar een deel van elk lijkt te evolueren naar het type mens dat in leven blijft door waarde uit het systeem te halen.

Ze zijn ofwel:

Als Overblijfsel waren ze niet in staat om te concurreren op de vrije markt van verdienste, dus pasten ze in plaats daarvan hun vaardigheid en vindingrijkheid toe om te stelen van anderen die beter waren dan zij. Als ze lid waren van de massa, sloten ze zich aan bij de mentaliteit van slachtofferschap die werd omarmd door idioten als Marx en besloten dat het beter zou zijn om samen te werken en van hun superieuren te stelen, in plaats van van hen te leren en met hen samen te werken om betere mensen te worden.

Ze hebben zich vermenigvuldigd in de moderne, door fiat gedreven clownwereld, omdat gebroken prikkels de groei van parasieten mogelijk maken, net zoals een slecht dieet zorgt voor een omgeving waarin ze in je lichaam groeien, en onreine plekken ervoor zorgen dat ze zich kunnen vermenigvuldigen in de natuur of vooral door de mens gemaakt. Regio's.

Hun krachtigste innovatie is het bewijs van inzet, en hun kroon op het werk is fiatgeld.

Bewijs van Stake

Bewijs van werk is de wet waarnaar het Overblijfsel leeft. In feite geldt dat ook voor de massa in het algemeen, ondanks dat ze zich daar grotendeels niet van bewust zijn, en velen verlangend zijn om iets voor niets te krijgen.

Proof of stake is door parasieten ontworpen als een mechanisme waarmee ze rijkdom uit het systeem kunnen halen zonder te hoeven werken. In feite zijn ze gedurende millennia van generaties zo allergisch geworden voor werk dat het niveau van parasitaire brouwsels ongekende hoogten heeft bereikt, waarbij de ‘Democratische staat’ een van de belangrijkste voorbeelden is:

Wat de naam ook mag zijn, en hoe deze zich ook mag vermommen, je kunt de parasiet en hun truc altijd herkennen als ze verwijzen naar de ‘emancipatie van de massa’ en ze verzamelen rond een zaak om productievere leden van de samenleving neer te halen die alleen maar willen worden liet de fuck met rust.

‘Tax the rich’ komt in mijn gedachten van parasieten zoals AOC, een mislukt model dat te veel op Donkey uit ‘Shrek’ leek en zo serveerster werd. Misschien werd ze ontslagen omdat ze iets stoms had gedaan, of was ze gewoon jaloers op een baas die waarschijnlijk tien jaar extra had gewerkt om een ​​bedrijf op te bouwen en daarmee meer verdiende, dus besloot ze erop uit te gaan en mee te doen aan het uitgebreide spel van diefstal dat bekend staat als politiek. Het ultieme spel van de parasiet.

Bureaucraten, politici, centrale planners en moderne bankiers behoren allemaal tot de klasse van de parasieten.

Ze zullen altijd de boodschap van “we zitten allemaal in hetzelfde schuitje” gebruiken om de schapen voor de gek te houden en een leugen te laten geloven, en hun angst te bewapenen voor meer diefstal en druk op het Overblijfsel.

De psychopaat

Volgens bevrijdingspsycholoog en BitcoinBij Nozomi Hayase lijken de parasieten van de wereld op een klasse van psychologisch-variante mensen die bekend staan ​​als een psychopaat.

Dit is iemand die de aangeboren bedrading voor empathie mist en als gevolg daarvan de wereld niet door dezelfde lens ziet, voelt of ervaart.

Ik heb onlangs een podcast met haar opgenomen die mijn opvattingen over de prevalentie van alleen opvoeding in de psyche van een parasiet in twijfel heeft getrokken.

Misschien zijn er mensen geboren die fundamenteel en van nature voorbestemd zijn om zich op een bepaalde manier te gedragen, verstoken zijn van empathische waarden en als zodanig meer functioneren als een door prikkels aangedreven machine. Het is waarschijnlijker dat ze niet alleen gedijen in een fiat-samenleving, maar ook proberen dat soort omgevingen te verbeteren, zodat ze er ten volle van kunnen profiteren.

En hoewel dit misschien geschikt is voor hun doeleinden op de korte termijn, of voor welke tijdlijn zij ook maar geschikt achten, ontwikkelde het leven empathie, liefde en een leegte die mensen bindt als een manier om op een langere termijn te bestaan, en misschien wel een die zelfs de grenzen van het leven zou kunnen overstijgen. het tijdelijke.

Ik weet het niet, maar ik ga Hayase's werk zeker volgen en er dieper op ingaan in deel drie van de Remnant-serie.

Waar vind je de parasieten?

In de scheuren en spleten waar waarde wordt gecreëerd, wordt vooruitgang geboekt en vindt innovatie plaats. Parasieten hebben echte vooruitgang en welvaartscreatie nodig om uit te kunnen putten, en hoe groter de vooruitgang of rijkdom, hoe gemakkelijker ze zichzelf en hun processen kunnen camoufleren.

Bovendien, als de relatie tussen parasieten en psychopaten klopt, betekent hun inherente aard dat ze op zoek gaan naar plekken om zich te verstoppen.

Bureaucratieën, ‘proof of stake’ en verouderde, hiërarchische instellingen zijn voorbeelden van waar deze kankercellen kunnen worden gevonden, en de volgende voorbeelden zijn variaties op hoe de kanker zich manifesteert:

Let eens op het soort mensen dat in deze ‘commissies’ werkt.

Rand heeft ze op briljante, welsprekende en nauwkeurige wijze afgebeeld in 'Atlas Shrugged', bijvoorbeeld Jim Taggart, Robert Stadler, Wesley Mouch en Lillian Rearden.

In het echte leven zijn dit Janet Yellens, Christine Lagardes, Joe Bidens en dergelijke. Raoul Pal is ook een geweldig voorbeeld uit de echte wereld van de Parasite, die zich voordoet als een overblijfsel en alleen de massa voor de gek houdt.

Er is een reden waarom de commissie man of vrouw haat bitcoin. Er is geen commissie, er is geen ruimte voor hen. Ze zijn niet in staat uitgebreide plannen te bedenken waarin ze langzaam de rijkdom kunnen onttrekken die anderen hebben gecreëerd.

Zeker, er zullen bureaucratieën bestaan ​​op een Bitcoin standaard, en ik ben er zeker van dat er veel parasieten zullen zijn in elke sector en dimensie van het menselijk bestaan, maar het verschil is dit:

Op Bitcoin Standaard gaan bureaucratieën failliet. Ze kunnen niet uitgroeien tot de gruweldaden die we vandaag de dag om ons heen zien, waarin nutteloze idioten onzinklusjes doen, alleen maar om te doen alsof ze iets doen, terwijl ze in werkelijkheid bloedzuigers zijn.

Op Bitcoin Standaard sterft de organisatie met de meest inefficiënte bureaucratie en de grootste plaag van parasieten. Het leeft niet ‘lang en voorspoedig’.

Dit is het inherente natuurlijke voordeel van een economische standaard die geworteld is in de werkelijkheid, een standaard die bestaat als bewijs van werk, een standaard die de incarnatie van de tijd is: energiegeld.

De parasiet kan op zo’n plek niet overleven, laat staan ​​gedijen.

De massa

Hierin worden ze “schapen” of “lemmingen” genoemd, ze zijn tegelijkertijd de meest onschadelijke en gevaarlijkste van allemaal – onschadelijk in een functionele samenleving omdat ze hun twee waarden van waarde toevoegen en blijven leven, soms excellerend en opkomend, maar meestal resterende gemiddelde; gevaarlijk in een fiat-samenleving (bijvoorbeeld democratie) vanwege hun domheid, angst, afgunst en gebrek aan karakter, dat het gemakkelijkst als wapen kan worden ingezet.

‘Maar onthoud dat de kapitein tot de gevaarlijkste vijand van waarheid en vrijheid behoort, het solide en onbeweeglijke vee van de meerderheid. O God, de verschrikkelijke tirannie van de meerderheid.”

-Faber tot Montag, “Fahrenheit 451” van Ray Bradbury

Er valt niet veel te ontdekken in de hoofden van de massa, want zij zijn grotendeels geesteloos. Je ziet ze onzinklussen doen, zoals als TSA-agent, tasseninpakker in een supermarkt of als ‘maskercontroleur’ bij de ingangen van luchthavens en winkelcentra.

Zij zijn het soort mensen dat een consistent dieet van CNN, Facebook, Netflix, Uber Eats, Real Vision en McDonalds consumeert, terwijl ze de laagste soorten tweevoetige wezens verafgoden, of ze nu Anthony Fauci, Pal, Lagarde of Biden zijn.

Ze waarderen conformiteit en zekerheid boven alles. Ze geloven dat naleving een deugd is, en zullen dit met al hun zielige macht signaleren. Ze zullen geloven wat hun opperheren hen vertellen, en zullen de eersten zijn die hun buren “verraden” of “verraden” vanwege de “illegale daad” om familieleden te ontvangen voor Thanksgiving tijdens een nep-pandemie.

De onderstaande afbeelding toont ze in al hun glorie:

Pablo, een goede vriend van mij, heeft me geholpen de massa goed te vergelijken tijdens een gesprek in El Salvador. Het zijn de ‘mensen’ die opereren alsof de bevelen realiteit zijn, en wanneer ze worden geconfronteerd met een feitelijke realiteit die niet in overeenstemming is met of past binnen het model dat ze moeten volgen, beginnen ze slecht te functioneren en zichzelf te herhalen als dwaze, gebroken mensen. automaten.

Het beeld dat in me opkomt is dat van een Roomba die herhaaldelijk tegen een muur botst.

Ik weet niet wat ik hier anders over hen moet zeggen dan dat de enige aarde die ze zullen erven de aarde is die het Restant of de parasiet manifesteert. Ze zullen zich niet bewust zijn van hoe het tot stand is gekomen en grotendeels onverschillig zijn ten aanzien van de vraag of het goed, fout of neutraal is. Ter wille van hen, en voor de onze, en voor het voortbestaan ​​van de mensheid, kan men alleen maar hopen dat het Overblijfsel zal zegevieren.

Overigewise, hebben we het volgende om naar uit te kijken:

Uitzonderingen op de regel

Er kunnen uitzonderingen op de regel zijn... misschien.

De complexiteit en multidimensionaliteit van mensen betekent dat het moeilijk is om te generaliseren wie een overblijfsel, een parasiet of een lid van de massa zou kunnen zijn.

De waarheid is dat iedereen ergens uitzonderlijk in kan zijn. We zijn allemaal uniek en de toepassing van onze bedoelingen en inspanningen op een bepaald doel kan ons niet alleen leiden tot beheersing van ons vak, maar ook tot erkenning van wat we doen en een diep gevoel van vervulling.

Je zou dus kunnen stellen dat mensen allemaal overblijfselen zijn in hun eigen vakgebied, en hoewel ik het ermee eens ben, ben ik er niet zeker van dat dit de beheersing is van een uniek vakvraagstuk, ondanks hoe verleidelijk het is om te hopen dat we allemaal ‘overblijfselen’ zijn.

Ja, we zijn allemaal goed in ons eigen unieke ding, maar ‘Remnant’ is een personage. Er is iets aangeborens aan. Het is een energie en een instinct. Het is een natuurlijk kader. Het lijkt de tijdsgeest van die tijd te vertegenwoordigen, in welk tijdperk dan ook.

Dus naar mijn mening gaat het verder dan een ‘ambacht’ of een ‘inbreng’ en is het meer een manier van zijn.

Natuurlijk is karakter een mix van natuur en opvoeding. Door conditionering kunnen dus wellicht resterende waarden worden geleerd en verworven. Niemand weet wat de mix van nature en nurture is als het gaat om ‘karakter’, maar dit is natuurlijk waar prikkels van belang zijn, omdat ze het raamwerk vormen voor de ontwikkeling van een moraliteit of immoraliteit.

Dit is dus een lastige. Een groot deel van mij zou beweren dat er altijd een klasse uitzonderlijke mensen zal zijn in een zee van gemiddelde mensen. Maar misschien is dit slechts een functie van ons pad om hele mensen te worden (individueel en collectief gesproken).

Mens worden

Hayase maakte nog een heel kritisch punt in de nieuwste podcast die ik met haar heb opgenomen.

Ze betoogde dat wij als soort nog steeds mens ‘worden’ en dat de prijs die we op deze reis moeten betalen de strijd en overwinning is op een fiat Matrix-bestaan ​​dat ons wordt opgedrongen door de psychopathische ‘elite’, van wie ik heb gesuggereerd dat ze de parasieten.

Ik ben het met dit sentiment eens voor zover de rol die de parasiet speelt, lijkt op die van de slang in de Hof van Eden. Ze zijn er om het Overblijfsel scherp te houden, om ze wakker te maken en om ze onbedoeld te dwingen te evolueren. Zoals het zand dat het gruis van de oester in een parel verandert, of de druk die de steenkool in een diamant verandert.

Natuurlijke selectie gebeurt niet noodzakelijkerwijs door ons, maar gebeurt door ons, en de opkomst van een parasitaire omgeving gevuld met een mix van domme, blinde automaten aan de ene kant en psychopathische energievampieren aan de andere kant maakt deel uit van het proces van verlichting.

Sterker nog, ik herhaalde dit in een recente podcast met Max Keizer, waar ik zei:

“Als deze massapsychose de prijs is die we moeten betalen om de mensheid in staat te stellen een Bitcoin standaardiseren en de fiatboeien overstijgen, dan zij het zo.”

De grote rol van het kwaad is ongetwijfeld het ‘goede’ eerlijk houden. Om het goede bewuster, completer en antifragieler te maken.

Zonder de externe prikkel van de slang in de tuin is het goede alleen maar onschuldig en gaat de onschuld als eerste verloren. In dat licht heb ik nog een laatste manier om te definiëren wie de Remnants zijn:

Het zijn de aardse wezens die ernaar streven ‘heel’, geïntegreerde mensen te worden. Op hun reis om de beste versie van zichzelf te worden, moeten ze de meest functionele eigenschappen van de empathische, gevoelvolle mens en het rationele, empirische, door prikkels gedreven oerdier combineren, dat zich in veel opzichten manifesteert in de psychopaat.

Ze lijken op de paradox die dat is Bitcoin: een netwerk van soevereine individuen die in hun eigen belang werken, dat tegelijkertijd een bloei van de commons betekent – ​​een harmonische manifestatie van altruïstisch egoïsme.

Het Overblijfsel heeft het vermogen tot kwaadwilligheid en heeft het zelfs gecultiveerd voor gebruik wanneer en wanneer dat nodig is. Ze hebben de schaduw geïntegreerd. Zij zijn het bewuste, bewuste monster dat hun agressie en wreedheid onder controle houdt. Het zijn de zachtmoedigen die zwaarden hebben en weten hoe ze die moeten gebruiken, maar die ervoor kiezen om ze in de schede te houden... tot de tijd daar is.

Het Overblijfsel blijft bestaan ​​omdat zij de grootste, meest geavanceerde versie van het leven zijn en degene zijn die overblijft na elke noodzakelijke reiniging op dit evolutionaire pad.

Het is iets moois.

De Remnant-serie gaat in december verder met deel drie, waarin we de speltheorie en de relationele dynamiek tussen elk van de kernarchetypen zullen onderzoeken.

Dit is een gastpost van Aleks Svetski van www.amber.app. De geuite meningen zijn volledig die van henzelf en weerspiegelen niet noodzakelijkerwijs die van BTC Inc Bitcoin Magazine.

Originele bron: Bitcoin Magazine