By Bitcoin Dergi - 1 yıl önce - Okuma Süresi: 10 dakika
Bitcoin Venedik mi: Sürdürülebilir Olmayanı Sürdürmek
Bitcoin sürdürülemez uygulamalara yol açan finans ve düşük faiz oranlarının yarattığı bozuk teşvik sistemlerini onarabilir.
Kitabın tamamını şimdi edinin Bitcoin Magazine'in mağazası.Bu makale, bir dizi uyarlanmış alıntının bir parçasıdır. "Bitcoin Venedik mi” Allen Farrington ve Sacha Meyers tarafından, içinde satın alınabilir olan Bitcoin Dergi şimdi sakla.
Serinin diğer yazılarına buradan ulaşabilirsiniz.
“Tarım arazilerinin giderek daha büyük işletmelere ve giderek daha az kişiye yoğunlaşması - bunun sonucunda genel giderlerin, borcun ve makinelere bağımlılığın artmasıyla birlikte - bu nedenle karmaşık bir önem meselesidir ve tarımsal önemi kültürel öneminden ayrı tutulamaz. . Çiftçinin zihninde derin bir devrimi zorlar: toprağa ve makinelere yaptığı yatırım yeterince büyük olduğunda, çiftçiliğin değerlerinden vazgeçmeli ve finans ve teknolojinin değerlerini üstlenmelidir.
“O andan itibaren onun düşüncesi tarımsal sorumlulukla değil, finansal sorumlulukla ve makinelerinin kapasitesiyle belirleniyor. Paranın nereden geldiği onun için nereye gittiğinden daha az önemli hale gelir. Karadan uzaklaşan enerji ve ilginin sürüklenmesine kapılır. Üretim, bakımı geçersiz kılmaya başlar. Para ekonomisi, doğa, enerji ve insan ruhunun ekonomilerine sızmış ve onları alt üst etmiştir. Adamın kendisi de tüketen bir makine haline geldi.” - Wendell Berry, "Amerika'nın Huzursuzluğu"
Okuyucu, anlaşılır bir şekilde, “çevre”nin son birkaç bölümünde tamamen finansal bir meseleymiş gibi ele almamız nedeniyle ertelenmiş olabilir.[i] Hisse senetleri arasındaki ilişkiyi tartışmaya kendimizi adadığımız için çok az seçeneğimiz olsa da sermayenin - çevre, bu durumda, yukarıdaki finans ve iletişim altyapısı - ve kapitalizm, gerekli olsun ya da olmasın, yaklaşımın doğasında var olan kabalığı takdir ediyoruz.
Kabalık algısı sadece estetik değildir: İnsanlar isteseler de istemeseler de ekonomik teşviklere tepki verirler. Eğer bizim “çevre”nin ele alınması kaba olmuştur, çünkü yozlaşmış fiat “kapitalizm” altında çevre ile insan etkileşimi kaba. Tartışmamızın daha alçakgönüllü ve saygılı olmasını kesinlikle isteriz, ancak bu, çağdaş kapitalizmin kendisinin de uygun bir saygı ve alçakgönüllülüğü benimseyebileceğine inanmak için zorlayıcı bir neden gerektirir. Daha da uzaklaştırmak gerekirse, tez şu: “Bitcoin Venedik mi” şunu yapabilir: Bitcoin bunu düzeltir.
Ama hakkında çok daha spesifik olabiliriz neden bu durumdaanalizimizi yalnızca "yerel", "saygılı", "alçakgönüllü" ve benzeri sözcüklerin çağrışımlarına göre dış kaynak kullanmak yerine. terminolojisini bir kez daha benimseyebiliriz. zaman tercihive hatta analizimizi basit terimlerle ölçebiliriz. indirim oranı. Tarek El Diwany, “Faiz Sorunu”nda tam olarak böyle bir analiz sağlar, şöyle yazar:
“Bir arsa satın almak ve çiftçilik yapmak isteyen bir çiftçi hayal edin. Satın alma ve işletme maliyetleri tamamen ödünç alınan fonlarla finanse edilecektir. Arazi, on beş yıl boyunca yılda 150 sterlin net kar üreteceği tahmin edilen ve arazinin çölleşmesiyle sonuçlanan oldukça yoğun bir tekniği destekleyebilir. Alternatif bir üretim tekniği, yılda yalnızca 100 sterlin net kar üretir, ancak toprağın yenilenmesine ve üretken potansiyelini süresiz olarak sürdürmesine izin verir.
“İndirgenmiş nakit akışı analizi, modern çiftçinin bu iki nakit akışı grubunu karşılaştırmasına ve en karlı olanı seçmesine olanak tanır […] o zaman önerilen en yüksek toplam bugünkü değeri sağlayan çiftçilik yaklaşımıdır […] 5 faiz oranlarıyla % 2,000'luk oranlarla en yüksek mevcut değer (£ 10) yüksek yoğunluklu seçenekte bulunurken, en yüksek mevcut değerin (1,140.91 £) düşük yoğunluklu çiftçilik yaklaşımında bulunur.
“Yoğun çiftçiliğe ve dolayısıyla çölleşmeye yönelik teşvik, faiz oranı arttıkça artıyor. Bu talihsiz sonuç tamamen, iskonto sürecinin gelecek yıllarda arazi üretiminin şimdiki değerini sıfıra doğru kademeli olarak düşürmesinin bilindik yolundan kaynaklanmaktadır. Elli yılda kazanılan 100 sterlin net kârın bugünkü değeri, faiz oranı yıllık %0.85 ise, yaklaşık olarak 10 sterlindir.
"İndirgenmiş nakit akışı analizine güvenen analistin, arazinin elli yılda üretebileceğiyle çok az ilgilenmesine şaşmamalı. O sırada arazinin çölleşmiş olup olmadığı çok az önemlidir, çünkü bugünkü değere katkısı önemsizdir.”
Okuyucunun kafasını karıştırmamak için Beşinci Bölümde yer alan bir uyarıyı tekrar değerlendiriyoruz:Bitcoin Venedik mi?”
“Elbette yapay borç yaratımının ekonomik aktörlere dayattığı nominal faiz oranlarını gerçek zamanlı tercihle karıştırmamak gerekiyor. Manipüle edilmiş bir piyasada düşük bir oran, ne yatırım için mevcut fonların bolluğunu yansıtır ne de öyleymiş gibi davrandığını yaratır. Ya da belki daha kışkırtıcı bir şekilde: Faiz oranı bir iskonto oranı olmalıdır; zaman ve fırsat maliyeti dengesini yansıtmalıdır. Ancak yüksek zaman tercihi teşvikleri, kısa vadeli yatırım ufukları biçiminde yüksek zaman tercihi teşviklerini şiddetle yeniden yaratan yüksek indirim oranları yaratır. Düşük faiz oranları, esasen bir karakter kusurunu çözmez ve aslında, farkında olmadan kusurlu olanlara yalnızca karakter oluşturma değeri olabilecek olumsuz bir geri bildirim sağlamakla kalmayıp, aynı zamanda boşa harcanacak yapay olarak ucuz sermaye bolluğu sağlayarak onu daha da kötüleştirir. yüksek zaman tercihi saçmalıkları üzerine.”
El Diwany bize az önce böyle bir kısır döngü gösterdi: Bir çiftçi herhangi bir nedenle kısa vadeli bir bakış açısıyla işe başlarsa, büyük olasılıkla çiftliğini, yüksek zaman tercihi, işleminin dokunduğu her şeyi etkileyecek şekilde finanse edecek ve işletecektir. - kendi etiği, psikolojisi ve yaşam felsefesi gibi ekonomik olmayan faktörler bile.
El Diwany'nin bu kesin ayrımı yapmaması[ii] bize, yapay olarak düşük faiz oranları dikte etmenin bu sorunu neden çözmediğini ve hatta daha da kötüleştirdiğini tam olarak açıklama fırsatı veriyor. Önemli olan sayı değil, sayının yansıttığı ve ortaya çıktığı tutumdur: yüksek zaman tercihi veya yukarıda arsızca ima edildiği gibi bir karakter kusuru.
Yapay olarak düşük faiz oranları, biraz farklı nedenlerle de olsa tamamen aynı sorunu yaratan yapay olarak yüksek borç finansmanını hızlandıracaktır. Kaldıraçlı çiftçi iyi olabilir gerek Borç finansmanındaki faiz, operasyonunu 150 sterlinlik faiz öncesi kazancın sürdürülebilir olduğu noktayı aştığı için yılda 100 sterlin kar elde etmek. Bu retorik hafiflik, son derece trajik bir ironiyi yakaladığı için daha uzun süre oyalanmalıdır:
Fiat parası, sürdürülebilirliği sürdürülemez hale getirecek şekilde teşvikleri saptırıyor.
"Yerel", "saygılı" ve "alçakgönüllü", böylesine yozlaşmış bir mali rejimde sadece moda sözcükler değildir. çiftçi kim şimdi üretmek lazım küresel olarak kararlaştırılan yapay olarak düşük bir faiz oranı nedeniyle zaten yerelden kaçınıyor ve doğaya, çevreye, doğal sermaye stokuna saygı duymakta zorlanacak, ya da başka türlü bu tür şeyleri karakterize etmemiz düşünülürse. "The Future of the Great Plains"den - ABD Temsilciler Meclisi'nin Great Plains Komitesi'nin 1936'daki ekolojik felaketi izleyen raporu - aşağıdaki alıntıda olduğu gibi, bu sadece varsayımsal değildir:
“Birinci Dünya Savaşı ve ardından gelen enflasyon, buğday fiyatlarını yeni seviyelere taşıdı ve ekilen alanın bu mahsulün önemli ölçüde genişlemesine neden oldu. Savaş sonrası dönemde fiyatlar düştüğünde Great Plains çiftçileri, borç ücretlerini, vergileri ve diğer kaçınılmaz masrafları ödemek için para kazanmak için umutsuz bir çaba içinde büyük buğday tarlaları ekmeye devam ettiler. Bu konuda başka seçenekleri yoktu. Para olmadan, çözücü olarak kalamazlar veya çiftçiliğe devam edemezler. Yine de para kazanmak için topluca yıkıcı olan tarım uygulamalarını genişletmek zorunda kaldılar.”
Ayrıca, "kaldıraç"ın soyut bir tanımını şu şekilde düşünün:yokluğunda büyütülmüş bir kazanç karşılığında şoklara karşı savunmasızlığa neden oldu”: Bu, alçakgönüllülük eksikliği anlamına gelir. Gerçek dünyada, yozlaşmış fiat ekonomistlerinin modellerinin dışında her zaman şoklar vardır. Kaldıraçtan vazgeçerek ve öngörülemeyen bir şoku absorbe etmek için bir öz sermaye tamponunu koruyarak parayı masada bırakmak bir tür alçakgönüllülüktür. Büyütülmüş kısa vadeli kazançlar karşılığında kişinin uzun vadeli savunmasızlığını en üst düzeye çıkarmak genellikle kibirli, aptal veya her ikisidir.
Böyle bir seçim, bilgi ve yetkinlik edinme yeteneğini de sınırlar ve hatta ortadan kaldırır. Bilgi ve yetkinlik muhtemelen aynı madalyonun teorik ve pratik yüzüdür: deneyim ve keşfin zor kazanılmış ürünü. Yüksek modernist küstahlığın aksine, ilk etapta değerli oldukları herhangi bir pratik ortamda, bunlar bir modelden çıkarılamaz veya çıkarılamazlar, ama en azından deney yoluyla ulaşılmalıdırlar. aslında. Ve bir kez ulaşıldığında, sonunda eğitimle doldurulmasa ve büyümese de, en azından beslemek için iyi yapacağımız bir sermaye biçimi olarak var olurlar. by daha fazla deneme.
Girişimcilik bu tür bir deneme biçimidir, ancak pek çok türden biridir.[iii] Deneme gerektirir başarısızlığa yer var, çünkü değerli bir deneyin doğası gereği sonucunu bilemeyiz, aksi takdirde ilk etapta onu çalıştırma zahmetine girmezdik.[iv] Kaldıraç, başarısız olma olasılığını ortadan kaldırır, yani deney yapma fırsatını ortadan kaldırır ve sırayla, bilgi ve yetkinliklerin aşamalı olarak edinilmesi olasılığı. Kaldıraç ve kısa vadelilik, kelimenin tam anlamıyla bizi aptallaştırıyor.
Tersi de doğrudur. Öz sermaye finansmanı ve uzun vadeli düşünmenin, hürmet, alçakgönüllülük, uygulamalı zeka ve kişisel nirvana elde etmek için gerekli ve yeterli olduğunu söyleyecek kadar ileri gitmeyiz. Ancak saygısızlık ve kibir için potansiyel olarak ezici teşvikleri ortadan kaldırmak, davaya kesinlikle zarar vermez.
Dahası, böylesine saygısız, kibirli bir aptallığın, sosyalleştirilmiş kayıpların ve istemsizce vergilendirilen kurtarma paketlerinin zoraki hayırseverliğinden zevk almak yerine, kendi kaçınılmaz sonuçlarıyla hesaplaşmaya zorlanmasını sağlamak da zarar vermeyecektir. Bu, "yerelciliğe" giden muhtemelen en basit pratik yolun ne olduğuna dair bir ipucu veriyor: ayrıntılı bir sosyal plan değil, sadece başka bir devlete yönelik yapay caydırıcıların kaldırılması.wise doğal olması ve doğal olmayan karşıtına yönelik yapay teşviklerin ortadan kaldırılması.
Bu, aşağı yukarı Roger Scruton'un çevreciliği haklı (politik olarak) muhafazakar bir dava olarak konumlandırırken öne sürdüğü argümandır. “Yeşil Felsefe”de yazıyor.
“Muhafazakarlar için siyaset, bir şeyin bakım ve onarımıyla ilgilidir. homeostatik sistemler - istikrarsızlaştırıcı değişime yanıt olarak kendilerini düzelten sistemler. Piyasalar homeostatik sistemler; gelenekler, gelenekler ve genel hukuk da öyle; özgür bir toplumun temelini oluşturan aileler ve 'sivil dernekler' de öyle. Muhafazakarlar piyasalarla ilgileniyorlar ve ikisinin rakip olduğu her yerde piyasa güçlerini hükümetin eylemlerine tercih ediyorlar. Ancak bu, piyasanın toplumsal düzenin ideal biçimi ya da toplumsal ve siyasal sorunların tek çözümü olduğuna duyulan yarı dinsel inançtan kaynaklanmıyor; Homo Economicus'un bir kesimi ve sözde onu yöneten 'rasyonel kişisel çıkar' nedeniyle bu durum daha da azdır. Bunun nedeni daha ziyade muhafazakarların piyasaları, dışarıdan gelen şoklarla yüzleşip bunların üstesinden gelebilen ve normal durumlarda üyelerinin ihtiyaçlarına ve motivasyonlarına uyum sağlayabilen, kendi kendini düzelten sosyal sistemler olarak görmeleridir.”
Bununla birlikte, aynı bölümün ilerleyen kısımlarında, Scruton bu konumu takdire şayan bir nüansla yararlı bir şekilde geri alır:
“Bu, büyük STK'ların [sivil toplum kuruluşlarının] kampanyalarında her zaman yanıldığı veya çok uluslu şirketlerin her zaman sorumlu davrandığı anlamına gelmez. Aksine, Greenpeace ve Dünya Dostları, gerçek suistimallere dikkat çektiler ve yüksek profillerini halkı eğitmede iyi bir etki için kullandılar. Şirketler büyüdükçe, yetki alanından yetki alanına geçme kapasitesini geliştirerek, her birinde sorumluluklarından kaçarken, hesap verebilirlikleri de azalır. Hissedarlar nadiren soru sorarlar ve kesinlikle yatırımlarının geri dönüşünü sağlayan eylemlerin çevresel sonuçları hakkında değil. Amerika'da kendini ifade ettiği gibi, muhafazakar konumun zayıf yönlerinden biri, serbest girişime yönelik makul coşkusunun, tek bir ulus devletin vatandaşları arasındaki serbest girişimin, tek bir ulus devlet tarafından yürütülen serbest girişimden çok farklı olduğunun kabul edilmesiyle nadiren yumuşatılmasıdır. şirketin ve hissedarlarının hiçbir vatandaşlık bağının olmadığı yerlerde çok uluslu bir şirket. BP'nin Meksika Körfezi'ndeki petrol sondaj kulesi sızıntısı veya Amazon yağmur ormanlarında çok uluslu tarım işletmelerinin 'kes ve yak' mahsulleri gibi çevresel felaketlerin altında yatan şey, 'başka yerlere' yönelik bu dikkatsizliktir.”
Tam olarak çevresel zarar Scruton, söz konusu teşviklerin soyut olmaktan uzak olduğuna ve pervasız çıkarma dürtüsünün amansız olduğuna dair kanıtların altını çiziyor. El Diwany'nin çiftçisi varsayımsal olabilir, ancak tam olarak beslemeye karşı çıkarma için teşviklerin mekaniği, nihayetinde zaman tercihine dayanan, ancak finans tarafından çarpıtılmış, son elli ila altmış yılda ekolojik bir felaketten başka bir şeye neden olmadı. yaygın toprak erozyonu (gelecek haftanın özetinde tartışılacak).
[i] Aslında benimsemek istediğimiz terminoloji üzerinde ileri geri gittik. Bir yandan, “çevre”, tam anlamıyla yapamamamızla ilgili talihsiz bir küstahlığı ifade eder. yönetmek böyle bir sistem. Ama öte yandan, "doğal kaynaklar" - şuna benzer bir anlama gelir: ekonomik olarak ilgili olan çevrenin o küçük alt kümesi — tam da kaçınmaya çalıştığımız şekilde sömürücü geliyor. Okuyucu bize bir iyilik yapıp her ikisinin de yararlarını ve hiçbirinin dezavantajlarını içeren yeni bir ifade bulabilseydi, bu harika olurdu.
[ii] Açık olmak gerekirse, sadece bu alıntıda. Daha sonra “Faizle İlgili Sorun”da El Diwany, itibari para ve bankacılığın çılgınlığının kapsamlı bir şekilde çürütülmesini sağlıyor.
[iii] Sermaye stoku ile ilgili olan türdür. Başkent! Ya da daha az sevimli olmak için, finans ve üretim sermaye, bu alıntıda ve daha sonraki bölümlerde tartışılan daha soyut ve soyut çeşitlerin aksine.
[iv] "Güreşte Gerçeğe" yapılan yorumların burada kavramsal yansımaları var: Evren kendini mutlu bir şekilde simüle edecekken neden tüm evreni simüle edelim? Deneyleri tam olarak yapıyoruz çünkü cevabı sadece çıkarsama ya da modelleyemiyoruz. Ayrıca, deneylerin önceden maliyet gerektirdiğini ve zaman aldığını unutmayın. Bu sadece bir benzetme veya metafordan çok daha fazlasıdır; kelimenin tam anlamıyla doğru: Girişimcilik is deney.
Bu, Allen Farrington ve Sacha Meyers'in konuk yazısıdır. İfade edilen görüşler tamamen kendilerine aittir ve BTC Inc veya Bitcoin Wos Magazine.
Orjinal kaynak: Bitcoin Wos Magazine