جنگ قبیله ای ترکیه علیه Bitcoin

By Bitcoin مجله - 2 سال پیش - زمان مطالعه: 11 دقیقه
پنجشنبه ، 21 اکتبر 2021 1:30 صبح

جنگ قبیله ای ترکیه علیه Bitcoin

Bitcoin می‌تواند به اصلاح سرمایه‌گذاری نادرست و توسعه ناپایدار کمک کند، اگر فقط توسط دولت متخاصم ترکیه مورد استقبال قرار گیرد.

رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه گفت:در 18 سپتامبر 2021، "ما در جنگ علیه ارزهای دیجیتال هستیم." مریام وبستر جنگ را به عنوان "یک حالت یا دوره جنگ بین کشورها یا گروه ها" تعریف می کند. من حدس می زنم که جنگی که اردوغان در اینجا به آن اشاره می کند، جنگ بین قبیله اردوغان و Bitcoin، همانطور که شهروندان کشور در آغوش گرفته اند bitcoin بیشتر از همیشه. در 15 ژانویه 2021، تعداد افرادی که در بازار سهام ترکیه سرمایه گذاری می کردند از بین رفت برای اولین بار 2 میلیون. تا 24 آوریل 2021، وجود داشت بیش از 5 میلیون کاربر ثبت نام در دو بزرگترین ترک bitcoin مبادلات می توان تعجب کرد که چگونه یک فناوری 12 ساله موفق به جذب افراد بیشتری نسبت به بورس استانبول می شود که از سال 1985 با حمایت کامل موسسات دولتی فعال بوده است. پاسخ در لیر ترکیه و شهرت سیستم بانک مرکزی ترکیه نهفته است.

بانک مرکزی ترکیه به عنوان یک بانک مستقل شناخته شده است. متأسفانه استقلال بانک بسیار مشکوک است. به نظر می رسد که اردوغان رئیس جمهور ترکیه به عنوان رئیسی در لباس مبدل برای بانک عمل می کند. بانک مرکزی در مجموع بین سال‌های 21 تا 1931 دارای 2019 صندلی بوده است. این به طور میانگین برای هر نفر 4.2 سال زمان می‌دهد. مورات اویسال در ژوئیه 2019 به عنوان رئیس منصوب شد. اویسال در نوامبر 2020 از وظیفه برکنار شد و ناچی آغبال به جای او منصوب شد. آغبال تا مارس 2021 سمت خود را حفظ کرد و این سمت توسط Shahap Kavcıoğlu پر شد. در 26 ماه گذشته، بانک سه رئیس مختلف داشت.

منبع تصویر

دلیل دخالت اردوغان با بانک این است که او می خواهد به طور مصنوعی نرخ های بهره را کاهش دهد تا پنجره های اعتباری برای Cantillonaires باز شود، عمدتاً برای کسانی که در صنعت ساختمان هستند. از داده های تورم برای محاسبه نرخ بهره استفاده می شود. اگر نرخ بهره برای لیر ترکیه کمتر از نرخ تورم باشد، هیچ کس پول خود را در قالب لیر ترکیه پارک نمی کند و مردم دارایی های جایگزین مانند طلا، دلار و ... را انتخاب می کنند. bitcoin و املاک و مستغلات با کاهش تقاضا برای لیر ترکیه، ارزش آن نیز کاهش می یابد و باعث تورم بیشتر می شود، زیرا ترکیه کشوری با کسری تجاری خالص است و به صادرات به ارزهای خارجی وابسته است. به عبارت ساده تر، کاهش نرخ بهره ارزش لیر ترکیه را کاهش می دهد و باعث تورم می شود و تورم منجر به افزایش مجدد نرخ بهره می شود.

با نتایج فوق، می توان تعجب کرد که چرا رئیس جمهور بانک مرکزی را مجبور به کاهش نرخ بهره می کند؟ پاسخ پیچیده تر از آن چیزی است که به نظر می رسد. این در ایجاد اعتبار ارزان برای شرکت‌های ساختمانی، مستعار قبیله‌ای است که در ابتدای این نوشتار ذکر کردم. چیزی شبیه به آنچه در چین با ساخت و ساز اتفاق افتاد در ترکیه نیز رخ داده است. رشد چین ناشی از رشد آن در صنعت ساخت و ساز است. پروژه های زیادی به طور همزمان در حال انجام بودند و تقاضا همیشه وجود داشت. این یک ویدیو از سال 2016 است که در مورد شهرهای ارواح چین توضیح می دهد: 

پکن در برهه‌ای از زمان، تلاش کرد تا حباب ساخت و ساز را با محدود کردن یک ملک برای هر زوج متاهل کند کند. مردم روی کاغذ طلاق گرفتند و به زندگی مشترک ادامه دادند تا دو ملک جداگانه داشته باشند. یکی از دلایل دیگر این حباب ساخت و ساز در چین این بود که جریان ساخت و ساز به نفع دولت های محلی بود. مجوز می دادند و در ازای آن پول می گرفتند. پکن و رهبری چین از این عرضه و تقاضای غیرطبیعی آگاه بودند و آنها همچنین برای جلوگیری از بانکداری در سایه و ایجاد پول از طریق اعتبارات مداخله کردند.

برخلاف پکن، دولت ترکیه در واقع تلاش می کند تا حباب ساخت و ساز را متورم نگه دارد. در 2020 ژوئنبه بانک‌های دولتی HalkBank، Ziraat Bank و VakıfBank دستور داده شد که نرخ سود وام‌های رهنی آپارتمان‌های نوساز را به 0.64 درصد در ماه کاهش دهند - 7.68 درصد در سال - و یک دوره عدم پرداخت را برای 12 ماه اول اضافه کنند. در طول آن زمان. هر کسی می تواند 10 درصد سود برای سرمایه خود در حساب پس انداز خود دریافت کند. بنابراین، بانک ها تحت فشار قرار گرفتند تا در زمانی که به مشتریان خود نرخ بهره 7.68 درصدی پرداخت می کردند، 10 درصد اعتبار ارزان ارائه کنند. این یک انگیزه مستقیم برای مردم برای خرید ملک جدید بود. تشویق دولت home فروش با مشکلات خود همراه است. تقاضای مصنوعی به افزایش قیمت مسکن منجر می شود و تعادل قیمتی بازار را از بین می برد. همه این تلاش ها باعث حرکت بازار شد، اما تعداد homeاملاکی که هرگز در ترکیه مالک نداشتند، همچنان در سه ماهه اول سال 1,543,225 از 2021،1,464,331،2020 در سال 2020 به 268,385 رسید. برای مرجع، در نوامبر XNUMX، XNUMX homeدر انگلستان حداقل شش ماه خالی بود.

چرا ساخت و ساز (ماهی کوچک)؟

ساخت و ساز پول نسبتاً آسانی است، به خصوص اگر درمان های خاصی به شما داده شود. فرض کنید دو نفر زمین مجاور 1,000 متر مربع با شرایط ساخت یکسان دارند که هر کدام 4 میلیون دلار ارزش دارند (ساخت تا 50 درصد زمین و حداکثر هفت طبقه ساخت و ساز در منطقه مجاز است). فرض کنید شخص A یک مجتمع مسکونی با زیربنای 500 متر مربع، چهار خانه 125 متر مربعی در هر طبقه و هفت طبقه با مجموع 28 متر مربع می سازد. homeس شخص A هر خانه را به قیمت 1,000,000 دلار در مجموع 28 میلیون دلار می فروشد. حداقل دستمزد در ترکیه ارزان است (325 دلار در ماه) و هزینه های ساخت و ساز در مقایسه با بسیاری از جاهای دیگر حداقل است. بیایید فرض کنیم ساخت این بلوک های آپارتمانی 7 میلیون دلار هزینه داشته باشد. با احتساب زمین، شخص الف باید 40 درصد از آپارتمان ها را بفروشد تا به هم بخورد.

سپس شخص B به شهرداری می رود و درخواست تمدید پروانه ساخت می کند.

مهم است که به یاد داشته باشید که هیچ چیز در زندگی رایگان نیست. شخص B یک کمک سخاوتمندانه - و ثبت نشده - به شهرداری انجام می دهد. در مقابل، او می‌تواند در ۷۵ درصد زمین بسازد و می‌تواند تا ۱۴ طبقه بسازد. بنابراین، او شروع به ساخت و ساز در زیربنای 75 متر مربع می کند و 14 خانه 750 متر مربعی در هر طبقه می گیرد و 6 طبقه می سازد که به او 125 می دهد. homeس بیایید فرض کنیم بخش ساخت و ساز پروژه برای او 15 میلیون دلار هزینه داشته باشد، زمین 4 میلیون دلار است، مانند شخص A اما هزینه اضافی 2 میلیون دلاری برای اهدای سخاوتمندانه او. با هزینه کل 21 میلیون دلار، شخص B می تواند تا 84 میلیون دلار در ازای آن دریافت کند. او اکنون فقط باید 25 درصد از خانه ها را بفروشد تا به هم بخورد.

با بهبود قابل توجه حاشیه سود، شخص B حتی می تواند کمتر از شخص A بفروشد. تامین مالی این پروژه ها بخش دیگری است و اینجاست که همه چیز تندتر می شود. بنابراین ارزش زمین شخص B با مجوزهای ساخت و ساز اضافی به حدود 10 میلیون دلار افزایش می یابد. او می تواند به بانک برود، روی زمین وام مسکن بگذارد و حدود 10 میلیون دلار اعتبار بگیرد. الان زمین دارد و 10 میلیون دلار پول نقد دارد. او شروع به ساخت مجتمع می کند و به محض شروع به ساخت، شروع به فروش آپارتمان هایی می کند که به او در تامین مالی بیشتر مجتمع کمک می کند. در ترکیه، برخی از تامین کنندگان نیز به جای پول فیات، با آپارتمان دستمزد می گیرند. فولاد ساختمانی معمولاً حدود 7 درصد از کل هزینه یک ساختمان هزینه دارد. در مورد ما، فولاد ساختمانی (15 میلیون دلار * 0.07) کمی بیش از 1 میلیون دلار هزینه دارد. او می تواند 200,000 دلار و در ازای آن یک آپارتمان به سازنده فولاد به عنوان پول پرداخت کند. اساساً امکان داشتن زمین، ارتقاء زمین، کسری از سرمایه اولیه مورد نیاز وجود دارد و می توانید مجتمع را بسازید.

بیش از 450,000 پیمانکار ساختمانی در ترکیه در سال 2020 ثبت شده بود. در مقایسه، 3,550 (تا سال 2020) در ترکیه وجود دارد. آلمان و 52,592 (از سال 2020) در امریکا. واضح است که انگیزه خوبی برای جذب افراد به صنعت ساختمان در ترکیه وجود دارد. بنابراین همانطور که در مثال بالا اشاره شد مقداری پول به شهرداری جریان دارد. این پول به گروه های سیاسی محلی، گروه های سیاسی جوانان کمک می کند و البته به سطوح بالای حزب سیاسی شهرداری راه پیدا می کند. این متأسفانه فقط در مورد حزب اردوغان اتفاق نمی افتد. با این حال، از آنجایی که حزب اردوغان بر نهادهای مختلف دولتی کنترل دارد، با مقاومت کمتری که از طریق بوروکراسی انجام می شود، مواجه می شوند. یک ضرب المثل رایج در ترکیه وجود دارد که حتی توسط حامیان قوی آکپارتی اردوغان می گویند: "دزدی می کنند اما حداقل کارها را انجام می دهند." تا زمانی که انگیزه هایی برای سرقت با منفی صفر وجود داشته باشد، مردم دزدی می کنند.

چرا ساخت و ساز (نسخه ماهی بزرگ)؟

جدای از پروژه های ساخت و ساز محلی، بازی واقعی در پروژه های ساختمانی دولتی است. قوانین مناقصه دولتی از سال 191 تاکنون 2003 بار در ترکیه تغییر کرده است. با تغییر متوسط ​​10.6 در سال یا هر پنج هفته یک بار، صرفاً رعایت قانون مناقصه دولتی یک شغل تمام وقت است.

ترکیه همچنین پروژه های زیادی دارد که رئیس جمهور اردوغان آنها را پروژه های "مگا" می داند. برخی از این پروژه ها شامل فرودگاه بزرگ استانبول (پروژه فرودگاهی 12 میلیارد دلاری که بزرگترین فرودگاه جهان محسوب می شود) است.

منبع تصویر

تونل اوراسیا (تونلی که از زیر دریای مرمره می رود و بخش های اروپایی و آسیایی استانبول را به هم متصل می کند)، مارماری (راه آهنی که از زیر دریای مرمره می رود و استانبول را به هم وصل می کند)، پل یاووز سلطان سلیم (سومین پلی که تنگه بسفر را به هم متصل می کند) پل عثمانگزی و پل چاناکاله. همه این پروژه های بزرگ دارای قراردادهای استفاده تضمین شده توسط دولت هستند.

قراردادهای استفاده تضمین شده توسط دولت؟

تصویر زیر تصویری از پل چاناکاله است. آخرین مگا پروژه فعال.

بنابراین اپراتورهای پل ضمانت دارند برای کسب درآمد (به یورو) 15 x 45,000 = 675,000 یورو در روز، 246,375,000 در سال و 1,231,875,000 در پنج سال. آنها شروع به بازپرداخت اعتبار 924 میلیون دلاری خود (793 میلیون یورو) خواهند کرد، پس از اینکه تقریباً 1.43 میلیارد دلار (1,231,875,000 یورو) تولید کردند که عمدتاً سود است.

منبع تصویر

مشکل اصلی در اینجا گارانتی ها و هزینه های گارانتی است. به عنوان مثال پل عثمانگزی روزانه 40,000 خودرو در روز گارانتی دارد. از 1 ژوئیه 2016 شروع به کار کرده است. نیمه اول سال 2021 اولین باری بود که آنها توانستند میانگین بالای 40,000 وسیله نقلیه در روز (میانگین 42,000 وسیله نقلیه) داشته باشند. با این حال، قرارداد اصلی برای پل 35 $ بود + 18 درصد مالیات بر ارزش افزوده. کنسرسیوم در حال حاضر از کاربران هزینه دریافت می کند 17 دلار + 18 درصد مالیات بر ارزش افزوده و 18 دلار تفاوت یارانه است توسط دولت با هزینه اضافی 684,000 دلار در روز و حدود 250,000,000 دلار در سال.

علاوه بر این، آنها اخیراً شروع به ساخت بیمارستان های شهری کردند. در حال حاضر 13 مورد از آنها در حال فعالیت هستند و دولت ترکیه تضمین می کند 70 درصد از آنها را پرداخت کند ظرفیت بیمار. سال گذشته 15 درصد کل وزارت بهداشت بودجه برای پرداخت هزینه های این بیمارستان ها هزینه شد. هشت بیمار دیگر در دست ساخت هستند و با تکمیل ظرفیت کل از 22,221 به 17,842 بیمار افزایش می یابد. بنابراین اگر وزارت بهداشت با تکمیل این بیمارستان ها همین بودجه را دریافت کند، 18.6 درصد از بودجه خود را صرف این بیمارستان ها می کند.

این لیست، متأسفانه، ادامه دارد و اینها بدهی های مرکب بزرگی برای آینده هستند. همه آنها پروژه هایی هستند که داده های اقتصادی کوتاه مدت خوبی را ارائه می دهند. افراد زیادی از طریق این پروژه‌ها به کار گرفته می‌شوند، این پروژه‌ها به کشور کمک می‌کنند رشد کوتاه‌مدت نشان دهد، اما همه بدهی‌های بلندمدتی هستند که شهروندان باید به دوستان اردوغان بپردازند.

این دوستان چه کسانی هستند؟

نمودار زیر داده های 10 شرکت برتر جهان را نشان می دهد که بین سال 1990 تا ژوئیه 2018 مناقصه دولتی را بر حسب دلار دریافت کرده اند. پنج شرکت از این 10 شرکت، شرکت های ترکیه ای هستند. Limak، Cengiz Holding، Kolin Grup، MGN Holding و Kalyon Holding به لطف پروژه های تضمین شده خزانه داری ترکیه به این فهرست راه یافتند.

منبع تصویر

در سال 2020، روحسار پکجان وزیر بازرگانی نیز به سنا گفت که بین سال های 2010 تا 2020 این شرکت ها کسر مالیات زیادی داشته اند.

در مدت 10 سال،

مالیات کولین گروپ 36 بار کسر شد.

هلدینگ چنگیز 30 بار کسورات داشته است.

هلدینگ کالیون و لیماک 19 کسر مالیات داشتند.

تنها در سال 2016، بدهی های مالیاتی 148 میلیون دلاری چنگیز هلدینگ که بین سال های مالی 2009-2015 رخ داده بود، لغو شد. هلدینگ چنگیز همچنین نام خود را به دلیل فرار مالیاتی در اسناد پاندورا اخیر ذکر کرده بود.

بعد چه؟

اردوغان در حال پیشبرد پروژه بزرگ دیگری است. این بار کانال استانبول نام دارد. این پروژه توسط شرکت های همکار ذکر شده در بالا انجام خواهد شد.

تصویر بالا تصویری از استانبول است. تنگه ای که در سمت راست نقشه می بینید تنگه بسفر است. این تنگه طبیعی است که دریای سیاه و دریای مدیترانه را به هم متصل می کند. اردوغان می‌خواهد یک تنگه فرعی به طول 45 کیلومتر، عرض 275 متر و عمق 20.75 متر ایجاد کند. آنها همچنین در حال برنامه ریزی 11 پل در سراسر این کانال و مسکن برای سکونت 500,000 نفر دیگر هستند. استانبول در حال حاضر یکی از شلوغ ترین شهرهای جهان با بیش از 15.5 میلیون نفر جمعیت است. این شهر در حال حاضر بسیار پرجمعیت است و در آستانه کمبود آب قرار دارد. این کانال در بالای زمین های کشاورزی و حوضه های آب زیرزمینی استانبول ساخته خواهد شد. علاوه بر همه این موارد، استانبول در منطقه زلزله زده قرار دارد. در واقع، چندی پیش، در اوت 17، 1999زمین لرزه نزدیک استانبول باعث کشته شدن 17,480 نفر و خسارت به 285,000 خانه شد.

این پروژه به سرمایه گذاری بین 30 تا 40 میلیارد دلار نیاز دارد. ترکیه پولی برای تامین مالی این پروژه ندارد. برخی منابع می گویند که تامین مالی این پروژه توسط چین تامین خواهد شد.

با این وجود، با در نظر گرفتن تمام داده های بالا، کسی که دارای منطق است، به این پروژه نمی رود. از سوی دیگر، اردوغان می‌گوید که پروژه را بدون توجه به خواسته‌های مردم، تکمیل خواهد کرد.

چرا در مورد کانال استانبول اینقدر سرسخت هستید؟

زمینی که کانال استانبول در آن برگزار می شود، قبلاً توسط خودی ها به قیمت بسیار ارزان خریداری شده است. این پروژه اولین بار در سال 2011 اعلام شد. بین سال های 2011 تا 2019، 30 کیلومتر مربع زمین معامله شد. برای درک اینکه چقدر این سرزمین بزرگ است، پاریس در مساحت 105 کیلومتر مربع قرار دارد. برخی از مالکان آنجا شامل دوستان دوران راهنمایی رئیس جمهور اردوغان، اردوغان بایراکتار وزیر سابق، مادر شیخ تمیم بن حمد ثانی امیر قطر، اعضای Ak Parti (حزب اردوغان) و Mhp (حزب سیاسی نزدیک به اردوغان) و سه شرکت از کویت، امارات متحده عربی. و عربستان سعودی 0.3 کیلومتر مربع از زمین را در اختیار دارد.

چطور؟ Bitcoin این را برطرف کنید؟

در دنیایی که پول توسط کسی (در این مورد رئیس جمهور ترکیه) کنترل نمی شود، تامین مالی این پروژه ها از طریق چاپ پول و کاهش پس انداز و درآمد مردم بسیار سخت تر است. Bitcoinدر این مورد، برای اکثریت مردم ترکیه که می‌خواهند از این جنون انصراف دهند، بسیار سودمند خواهد بود. مردم ترجیح می دهند ثروت خود را در پولی سالم ذخیره کنند که قابل رقیق کردن نباشد به جای پولی که برای حمایت از پول دیگری چاپ شود.wise شرکت های زامبی و دوستان دولتی همانطور که در ابتدای مقاله ذکر شد، این یک جنگ بین است Bitcoin - یک نرم‌افزار با پشتوانه ریاضی که فقط هدفش ارائه بلوک‌های تغییرناپذیر هر 10 دقیقه است - در مقابل یک قبیله بی‌سواد ریاضی که تا حد امکان سرمایه‌گذاری‌های نادرست انجام می‌دهند تا تجارت مشابه پونزی خود را حفظ کنند.

این یک پست مهمان توسط Stackmore.hodl.Sucre است. نظرات بیان شده کاملاً متعلق به خود آنها است و لزوماً نظرات BTC، Inc. یا را منعکس نمی کند Bitcoin مجله.

منبع اصلی: Bitcoin مجله