Het overblijfsel: Bitcoin's Spel der Tronen

By Bitcoin Tijdschrift - 2 jaar geleden - Leestijd: 14 minuut
Do 23 dec 2021 4:00

Het overblijfsel: Bitcoin's Spel der Tronen

Het analyseren van de relaties tussen de drie primaire menselijke archetypen onderstreept nog eens waarom degenen die het begrijpen dit wel doen Bitcoin moeten bouwen aan een betere wereld voor iedereen.

Archetypische relatiedynamiek

Deel twee van de serie ‘The Remnant’ onderzocht de psyche van de drie primaire menselijke archetypen.

In dit derde en (op dit punt) laatste deel van de serie wil ik de relatie en dynamiek tussen elk van de primaire archetypen onderzoeken, zodat we beter kunnen begrijpen hoe we ons moeten gedragen, met elkaar omgaan, met elkaar omgaan, samenwerken of concurreren.

Laten we om te beginnen enkele mentale modellen uiteenzetten.

De rode mieren en de zwarte mieren

Als je 100 rode mieren en 100 zwarte mieren in een pot stopt... gebeurt er niets.

Ze zullen daar zitten en elkaar observeren. Vermoeid, maar over het algemeen vredig. Als je dan met de pot schudt, beginnen de mieren elkaar te doden.

De rode mieren zullen geloven dat de zwarte mieren de vijand zijn en omgekeerd, terwijl in werkelijkheid de vijand de persoon is die de pot schudde.

Als je op zoek bent naar een eenvoudig mentaal model om te helpen begrijpen hoe gemakkelijk het is om groepen van anderen te hebbenwise soortgelijke mensen elkaar naar de keel vliegen, dit is het.

De “parasieten” zijn de ultieme pottenmakers en shakers. Hun vindingrijkheid heeft hen ertoe gebracht systemen te ontwikkelen die hele groepen lemmingen zodanig opsluiten dat massahysterie met een beetje chaos en onzekerheid de kop op kan steken.

Het meest indrukwekkende van alles is dat ze dit hebben bereikt dankzij de toestemming van dezelfde verdomde lemmingen!

Helaas voor het Overblijfsel is de omgeving waarin we opgroeien en leven vaak een zelfde soort pot. De ‘actieve’ en ‘radicale’ Achterblijvers vinden vaak een manier om te ontsnappen, terwijl de ‘slapende’ Achterblijvers vast komen te zitten in meerdere groepen hersenloze mieren die elkaar allemaal uit elkaar scheuren.

De elite

In hun poging om de massa te bewapenen tegen het Overblijfsel, hebben de parasieten feitelijk de terminologie van de ‘wereldelite’ verdoezeld.

De natuurlijke elites werden vroeger bewonderd, maar door hen te belasteren en de dwaze horde ervan te overtuigen dat ze erop uit zijn hen te beroven, hebben ze de lemmingen toestemming gegeven om zich op de producenten te richten als een manier om zich aan te passen. vires in numeris ten nadele van allen.

De afbeelding hierboven is een van de eenvoudigste manieren om dit te begrijpen, en ik stel voor dat u deze wijd en zijd deelt.

We moeten deze term terugnemen, omdat de aanduiding ‘elite’ impliceert dat je ergens uitzonderlijk in bent. In mijn ogen is elite zijn iets om naar te streven. Het is om de beste versie van jezelf te worden.

Meer hierover hier:

"Ter ondersteuning van de ELITE"

Bescherming

De parasiet is het individu dat:

Oscar Ameringer was een socialistische auteur en het soort parasiet dat zijn vak op zijn minst goed wist te definiëren.

Dit soort racket is al duizenden jaren aan de gang, en degenen die het beoefenen, zijn er behoorlijk bedreven in geworden. Democratie, dat wil zeggen het moderne socialisme, is slechts de meest geavanceerde incarnatie omdat het de ondernemers voldoende ruimte geeft om te innoveren en te produceren, en vervolgens door ‘de wil van de massa’ allemaal wordt gestolen via belastingen, inflatie en het eindeloze lenen van de economie. toekomst.

Legale bendes

De laatste heuristiek houdt verband met het bovenstaande, maar is voor sommige mensen zelfs nog uitdagender om te accepteren.

De realiteit van de natuur is dat we ons altijd in een staat van anarchie bevinden. Het enige verschil is de schaal waarop de anarchie plaatsvindt.

De overheid is 'gecreëerd' om anarchie te bestrijden, maar omdat niemand ooit de gouverneurs regeert, zijn we niet echt aan de anarchie ontsnapt; we hebben het alleen maar naar boven of naar beneden verplaatst. Edmund Burke noemde dit de ‘grote fout waarop alle kunstmatige wetgevende macht is gebaseerd’.

We benoemen gouverneurs om onszelf te beschermen tegen geweld, maar er doet zich een erger en verwarrender probleem voor: hoe kunnen we ons tegen de gouverneurs verdedigen?

Als je hier lang en hard genoeg over nadenkt, zul je ontdekken dat een ‘regering’ slechts een wettelijk aangestelde bende of kartel is, die, als alle versiering is verwijderd, de macht heeft en vasthoudt omdat ze geweld kan gebruiken om zijn doeleinden bereiken.

Regeringen zijn daarom de meer geavanceerde incarnatie van een bende, gecreëerd en geleid door parasieten, met de expliciete bedoeling om diefstal, afpersing en parasitair gedrag door een selecte groep mensen te legaliseren.

Dit is de reden waarom, als we ooit een functionele regering willen hebben, het een regering moet zijn die economisch verantwoordelijk wordt gehouden. Eén die niet kan opereren buiten de economische grenzen waarbinnen wij allemaal opereren, en die geen ‘model’ kan gebruiken om de werkelijkheid te verdoezelen. Je kunt een instelling niet ter verantwoording roepen via een stuk papier dat zij de macht heeft om te veranderen of te negeren. De verantwoordelijkheid moet komen in de vorm van een natuurkundige wet, zoals de zwaartekracht.

Daarin ligt het belang van Bitcoin… maar we zullen hier later op ingaan.

Houd voorlopig de bovenstaande modellen van de wereld en de harde waarheden in gedachten terwijl we de relaties tussen elk van de archetypen onderzoeken.

Het slagveld

Net als bij het typen van persoonlijkheid, analyseert het verwantschap tussen de archetypen helpt je ze allemaal beter te begrijpen dan ze afzonderlijk te verkennen.

Als ik over de relatie nadenk, beschouw ik het als een soort spel of slagveld, een mix van schaken en poker, gespeeld door drie verschillende soorten, waarbij sommigen uitstekende spelers zijn en eerlijk spelen, terwijl anderen de regels maar blijven veranderen om hun eigen voordeel (en het nadeel van anderen), dwz valsspelers, en ten slotte met de lemmingen die zich er niet van bewust zijn dat ze überhaupt een spel spelen.

Laten we dus eens verkennen...

Het overblijfsel versus. De parasiet

Dit is het belangrijkste gevecht en lijkt op het spelen van een schaakspel tegen je kleine broertje dat een dwangmatige leugenaar en bedrieger is. De goedhartige grote broer weet dat hij beter is, dus laat hij de kleine ermee wegkomen. Helaas is dit waar de morele superioriteit van het Overblijfsel hen sinds mensenheugenis in de steek heeft gelaten.

Het Restant bestaat om te produceren, te innoveren, vooruitgang te boeken en te concurreren in de wereld meritocratisch vrije markt.

De parasiet lijkt zichzelf zo in te bedden dat er met minimale input maximale waarde uit wordt gehaald. Hun doel is om een ​​oneerlijk voordeel te creëren door meritocratisch in democratisch om te zetten. Het zijn freeloaders, en hoe meer ze wegkomen, hoe meer ze willen pakken.

De grootste fout van het Overblijfsel is om dat niet te doen dood het monster terwijl het nog klein is.

Hank Rearden maakt zich hieraan schuldig in ‘Atlas Shrugged’. Hij blijft vechten, bouwen, zwoegen en produceren, terwijl Wesley Mouch en de bemanning hem leeg laten bloeden en alles om hem heen vernietigen uit pure hebzucht, domheid, onwetendheid en kortzichtigheid.

Helaas lijkt de echte wereld veel op de roman. De parasitaire klasse is beter geworden in het ontwikkelen van diefstalmodellen en de stappen om deze te implementeren zijn als volgt:

Het proces herhaalt zich ondanks het feit dat deze mechanismen elke generatie kapot gaan en dat de “sterke mannen” elke keer weer moeten opstaan ​​en opnieuw moeten opbouwen.

In zekere zin doet het me denken aan Zion in ‘The Matrix’. Hoeveel iteraties waren er?

Het absolute worstcasescenario is dat de parasiet het milieu zo slecht maakt dat hij te veel van het overblijfsel (de gastheer) wegvaagt en de wereld volledig naar de hel gaat. Maar dat voorspelt ook niet veel goeds voor de parasiet, dus het is een Pyrrusoverwinning. Misschien is dit wat er gebeurde met andere bewuste intelligente soorten die niet door “Het Grote Filter” zijn gegaan?

Hoewel we het antwoord daarop niet kunnen weten, weten we wel dat er hoop is voor de mensheid.

Helaas (of misschien gelukkig) voor de parasiet, is het Overblijfsel, per definitie, stoffelijk overschot. Op een tijdschaal die lang genoeg is, kun je ze niet verslaan. Je kunt willekeur niet uit de universele vergelijking verwijderen.

Alle ‘modellen’ zijn werkelijk gebroken, omdat de echte werkelijkheid niet kan worden gemodelleerd.

De ontdekking van energiegeld zou wel eens de manier kunnen zijn waarop we ons loskoppelen van de matrix en voor eens en voor altijd het rijk van de parasiet kunnen overstijgen (hieronder onderzocht in “Bitcoin Lost dit op”).

Het trainen van de psychopaat

Een kleine omweg hier, maar iets waar ik onlangs van heb geleerd Nozomi Hayase is het idee dat psychopaten een inherent andere soort kunnen zijn dan empathische mensen.

Haar werk over dit onderwerp zal veel meer aandacht besteden aan dit idee, maar het deel dat ik hier wilde benadrukken is de fout die anderen hebben gemaakt.wise goedbedoelende mensen om te proberen psychopaten te ‘repareren’ door hen empathie ‘te leren’.

Het lijkt blijkbaar op het aanleren van de kleur blauw aan een kleurenblinde persoon, in die zin dat hij/zij deze niet zal begrijpen. En het gevaar is dat ze dit zullen zien als een zwakte van de kant van de empaat, die ze kunnen bewapenen. Dergelijke conclusies zijn getrokken uit enkele onderzoeken, die het werk van Hayase opnieuw recht zullen doen.

Ik vind dit een interessante anekdote of een stukje van de puzzel bij het analyseren van de relatie tussen restanten en parasieten.

Het overblijfsel versus. De massa

Dit is als schaken met een zak aardappelen. De aardappelen kennen niet alleen de regels van het schaakspel niet, maar zijn zich er ook niet van bewust dat ze zelfs maar een spelletje spelen.

‘The Remnant Energy’ doet me, als het gaat om hun relatie met de massa, denken aan de interactie tussen Elsworth Toohey en Howard Roark in ‘The Fountainhead’.

vraagt ​​Toohey aan Roark:

"Dhr. Roark, we zijn hier alleen. Waarom vertel je me niet wat je van mij vindt? In welke woorden dan ook. Niemand zal ons horen.”

Roark antwoordt:

“Maar ik denk niet aan jou.”

En hoewel Roark in dit geval tegen een parasiet sprak, is de aanroep hetzelfde.

Dit is het enige eerlijke antwoord van een overblijfsel jegens de massa. Ze willen ze niet gebruiken, onderdrukken of misbruik maken. Het Overblijfsel herkent ze nauwelijks.

The Remnant is gericht op de beheersing van hun eigen vak en van hun eigen karakter. Degenen die van dezelfde soort zijn, respecteren dat en voelen zich ertoe aangetrokken.

Zij doen hun ding, jij het jouwe. Je handelt, ruilt, werkt samen en werkt samen. Je gaat met de massa om in de mate dat wat zij nodig hebben, iets is dat jij kunt bieden. Het is een puur commerciële transactie die geen liefde, haat, emotie of oproep tot morele actie vereist.

Dit is in feite een ander onderscheid tussen het overblijfsel en de parasiet. Het Overblijfsel zal voortbouwen op visie en instinct. Ze kunnen de toekomst bijna aanvoelen en weten dat de kopers zullen komen.

De parasiet zal de massa dwingen, chanteren en misleiden door te laten geloven dat ze nodig hebben wat aan hen wordt verkocht.

Het is een compleet andere energie, intentie en uiteraard... uitkomst.

Het Overblijfsel heeft, door een sterk karakter, geen behoefte om de massa als pionnen te gebruiken, noch om hen te dwingen. In feite willen ze weinig met deze mensen te maken hebben, omdat ze meestal een afleiding vormen en/of oppas nodig hebben. Ze vinden het veel leuker om de weinige Overblijfselen te vinden.

Het idee van ‘het gebruik van de massa’ is het Overblijfsel vreemd. Wat heb je aan een hersenloze lemming die alleen maar in de weg staat? De realiteit is dat het Overblijfsel ze nauwelijks opmerkt totdat ze door de parasieten zijn bewapend als een horde hersenloze zombies.

Pas dan valt het Overblijfsel aan. Uit zelfverdediging.

Helaas is dit waar we nu zijn. Ik heb nooit om ze gegeven en wilde gewoon met rust gelaten worden. Nu zitten ze op onze eigendommen, in onze gezichten, overal in onze feeds, en als stront op een deken hebben ze de lucht vervuild en zijn ze moeilijk te verwijderen.

De parasiet versus. De massa

Dit is hetzelfde als snoep stelen van een baby. Het is niet eens een spel.

Voor de parasieten zijn de massa’s de ideale pionnen. Ze bestaan ​​louter als instrument om tegen de productieve leden van de samenleving te gebruiken. Ze zijn perfect omdat ze niet diep nadenken over wat dingen eigenlijk betekenen, noch wat de gevolgen van de tweede, laat staan ​​derde of volgende orde kunnen zijn voor de samenleving of hun omgeving.

Ze worden voor de gek gehouden door ‘mooi klinkende’ ideologieën vol vage platitudes te geloven, en worden vervolgens emotioneel aangewakkerd om gruwelijke daden en misdaden te begaan in naam van "We zitten allemaal in hetzelfde schuitje" of voor een andere miasmische "Groter goed."

Worldcoin, onlangs vrijgegeven door de parasieten van Silicon Valley, is een perfect voorbeeld:

Voor een overblijfsel, of een persoon met een meer dan drol-intelligentie, is dit categorisch het domste idee dat mogelijk is. Het koste bitcoinHet duurt minder dan een microseconde om het als oplichterij te identificeren, en dan nog eens vijf minuten om daar zonder enige twijfel op te wijzen:

Maar helaas, de lemmingen zullen de aanwijzingen van hun meester volgen vanaf de rand van de klif, de lava in, in de overtuiging dat dit het pad naar het ‘paradijs’ is.

Het ergste is niet dat ze in de lava belanden, maar dat ze, als ze blijven springen hun dood tegemoet, dat ook daadwerkelijk zullen doen schuld het is aan degenen die niet met hen in de lava springen!

Dit is de mate van verwarring die mogelijk is als je een lid van de massa op een dieet van soja, jaloezie, propaganda, platitudes en moreel relativisme plaatst.

Er is geen rede van de lemmingen door rede. Het is niet mogelijk hen met woorden aan onze kant te krijgen. Hun enige hoop is dat de functionele subgroep van de mensheid een nieuwe wereld bouwt, en dat dit de standaard wordt.

Dit is, is en zal altijd de rol van het Overblijfsel zijn.

Tot die tijd zullen de parasieten doorgaan met het dwingen van de blinde massa tot vrijwillige slavernij, terwijl ze hen bewapenen tegen het Overblijfsel, dat wil zeggen de ware bron van rijkdom in elke samenleving.

Bitcoin Lost dit op

Kan Bitcoin repareer dit?

Op een tijdschaal die lang genoeg is, denk ik van wel. Hoewel een systeem parasieten waarschijnlijk nooit helemaal kan verwijderen, is een goede hygiëne (Bitcoin in economische en sociale zin) maakt het voor hen moeilijker om zich te vermenigvuldigen of zelfs maar te bestaan.

Misschien is de rol die de parasiet moet spelen misschien wel die van de slang in de tuin. Ze zijn er om het systeem sterk en veerkrachtig te houden. Om het Overblijfsel scherp te houden, wakker te maken en op de proef te stellen.

Verwant aan de grote rol van het “kwaad” in de samenleving, bestaat het er op een bepaald niveau om het “goede” uit te dagen en het niet alleen eerlijk, maar ook robuust te houden. Dus in die zin wordt de parasiet misschien nooit volledig verwijderd.

Misschien BitcoinHet is de rol van het bedrijf om het milieu hygiënisch genoeg te maken voor welvaart, door het voor hen onmogelijk te maken zich te voeden en te groeien in de mate waarin dat nu het geval is.

Laten we dit verder onderzoeken…

De parasitaire omgeving

Net zoals bepaalde omgevingen bevorderlijk zijn voor de groei van schimmels, vermenigvuldigen parasieten zich wanneer de omstandigheden goed zijn.

De fiatwereld waarin we leven biedt de ideale omstandigheden om parasitisme te belonen. Wanneer de gevolgen van menselijk handelen niet duidelijk zijn en we tegen onszelf kunnen liegen door de ontwikkeling van ‘modellen’ die de werkelijkheid niet weerspiegelen, waarbij de kaart als evangelie wordt beschouwd en het territorium wordt genegeerd, vervalt de wereld snel in een dwaze tirannie.

Omgevingen met ideale omstandigheden voor parasitisme zijn onder meer:

In feite is het zo erg dat zelfs sommige traditionele Remnants zijn verworden tot parasitaire versies van zichzelf als gevolg van een combinatie van angst, hebzucht en gebroken prikkels.

Het is eigenlijk best triest, en een herinnering aan waarom wat we doen zo belangrijk is. Als we het geld fixeren, kunnen we het gedrag corrigeren, en stroomafwaarts een positieve impact hebben op de wereld.

Door deze lens, Bitcoin gaat een lange weg in de richting van ‘het oplossen hiervan’.

Een nieuwe dag

Bitcoin, door de metafysische ‘kosten’ van beslissingen te koppelen aan de economische gevolgen in de echte wereld, maakt frauduleus, weerzinwekkend en parasitair gedrag duur.

BitcoinDe grootste impact op de samenleving zal de herintroductie van economische consequenties zijn. Zou de ontdekking van Bitcoin ons van een type 0-naar een type 1-beschaving brengen? Zou dit ons buiten het raamwerk van het Overblijfsel, de parasiet en de massa kunnen brengen? Zou energiegeld menselijk handelen in de realiteit kunnen verankeren, zodat de verspilling van tijd, energie en hulpbronnen drastisch wordt verminderd door de kosten en de consequenties? Zou het resultaat kunnen zijn dat ieders karakter wordt gesmeed om uitzonderlijk en uitmuntend te zijn? Zou homo-bitcoinicus als soort geen blinde massa heeft, maar een letterlijke beschaving van Overblijfselen?

Is dit wat er achter het grote filter ligt?

Ik weet het niet. Het enige wat ik weet is dat Bitcoin is misschien wel de belangrijkste ontdekking sinds brand, en toekomstige generaties zullen de tijdketen van de mensheid meten zoals voorheen Bitcoin (BB) en daarna Bitcoin (AB)

Voor Bitcoin was een low-fidelity, lage resolutie versie van de geschiedenis waarin homosapiens strijden om zichzelf te vestigen als de dominante, intelligente, bewuste soort op planeet Aarde.

Na Bitcoin is een hifi, bijna perfecte voortzetting van de geschiedenis waarin homo-bitcoinicus komt tevoorschijn en benut de energie van de zon, wat hem naar de volgende grote sprong leidt: teleportatie.

Maar…dat is voor een ander artikel: “Vuur, Bitcoin, Teleportatie. Bitcoin Getimede Ed 4.”

Voor nu volstaat het om te zeggen dat ik hoop heb.

Ik vermoed dat er altijd een ‘massa’ zal zijn, in welke vorm dan ook, omdat 80/20-verdelingen in elke laag van het bestaan ​​voorkomen. Maar door het moeilijker te maken voor de parasieten om te bestaan ​​en de prikkel weg te nemen om dit consequent en over een voldoende lange periode op winstgevende wijze te doen, kan de massa op zijn minst niet als wapen tegen het overblijfsel worden ingezet.

“Door hebzucht aan te moedigen, stelt Satoshi mijnwerkers niet op de proef boven hun vermogen om te volharden, en tegelijkertijd zorgt hij er door eerlijk gedrag te belonen voor dat zelfs de verloren zielen onder ons die geen geweten hebben, niet op een dwaalspoor zullen worden gebracht.”

-Nozomi Hayase

Intussen is onze rol als BitcoinHet is de bedoeling om door te gaan met het loskoppelen van het sluimerende Overblijfsel onder ons, om de zuiverheid en integriteit van het signaal te behouden en verder te gaan met een afwijkend systeem dat onverenigbaar is met de fraude van de wereld waarin we leven.

We hebben de macht, het vermogen, het intellect en de wil om een ​​wereld te definiëren en op te bouwen waarin we niet alleen graag zouden willen leven, maar die we ook met trots aan onze verwanten zouden kunnen doorgeven. Een wereld waarin de feedbackloops van menselijk handelen worden verstevigd, de gevolgen werkelijkheid worden, de beloningen op natuurlijke wijze worden vergroot en de prikkels bestaan ​​om de beste versie van jezelf te worden.

En hoewel het geen wereld is die geleid wordt door massale of parasitaire idealen, is het wel een wereld waar ze allebei van profiteren. De parasieten omdat ze eindigen met een wereld waarin ze kunnen blijven leven, want als we het aan hen overlaten, zullen ze ons niet alleen verslinden, ze zullen zichzelf verslinden als we op zijn. Hun enige kans om op de lange termijn te overleven is door uit de weg te gaan. De massa zal hiervan profiteren omdat een opkomend tij alle boten optilt, en misschien transformeren de prikkels hen in iets dat meer op het Overblijfsel lijkt, door hun karakter te dwingen zich te ontwikkelen.

De tijd zal het leren.

Bitcoin zal het hoe dan ook opnemen.

Dit is een gastpost van Aleks Svetski van anchor.fm/WakeUpPod. De geuite meningen zijn geheel van henzelf en komen niet noodzakelijk overeen met die van BTC Inc of Bitcoin Magazine.

Originele bron: Bitcoin Magazine